— Скажыце, калі ласка, чаму вы вырашылі сысьці з тэатру?
— Я проста больш часу праводжу ва Ўкраіне, і па законе ня маю права працаваць у тэатры, калі знаходжуся за мяжой. У нас зараз жорсткія законы.
Праўда, я чатыры гады ўжо нічога ня грала. Я была ў дэкрэце. Так супала проста. У мяне зараз шмат здымак у кіно ва Ўкраіне.
Карацей, трэба тады ісьці ў беларускі тэатар і займацца тэатрам. Але тады я пазбаўлюся пражываньня ва Ўкраіне і здымкаў ва Ўкраіне, якіх у нас шмат.
— Купальскую ноч вы адмыслова выбралі, каб заявіць пра ваш сыход з Купалаўскага тэатру?
— Не, так супала. Можа ў гэтым ёсьць нейкая містыка. Як на Купальле праз вогнішча скочуць, так і я скокнула і ад тэатру ў кіно, зь Беларусі — ва Ўкраіну.
— Пакуль тэатрам вы займацца ня будзеце?
— Пагляджу па абставінах. Раз у мяне вызвалілася тэатральная ніша, можа, нешта знайду ў Кіеве, ва Ўкраіне.
— Але ў Беларусі дакладна працаваць ня будзеце?
— Пакуль не. Ёсьць размова, што буду прыяжджаць на адзін спэктакль па працоўнай дамове. Ня ў якасьці штатнага супрацоўніка, а як запрошаная акторка. Гэта будзе Купалаўскі тэатар. Адзіная роля, якая мне больш-менш цікавая — роля Франкі ў спэктаклі «Хам». Але пакуль я ня ўпэўненая ў гэтым. Гэта проста думкі.
— У масавай сьвядомасьці вы запомніліся роляй у фільме «Анастасія Слуцкая». Таксама ў фэйсбуку вы пазначылі, што выканалі 17 роляў у Купалаўскім тэатры. З чым вы сябе больш асацыюеце?
— Я бы не падзяляла. Я 20 гадоў працавала ў тэатры. Тры апошнія гады — у кіно. Ня буду я гэта падзяляць. Мне хочацца, каб у мяне засталася і тэатральная практыка, і кіношная. Буду спрабаваць спалучаць.
У сваім фэйсбуку Сьвятлана Зелянкоўская ўчора пералічыла ўсе 17 роляў, якія яна выконвала ў Нацыянальным акадэмічным тэатры імя Янкі Купалы.