«Ці зьбіраецеся вы галасаваць на прэзыдэнцкіх выбарах? Што ведаеце пра супернікаў Лукашэнкі?» На гэтае пытаньне адказваюць жыхары Гомеля.
Your browser doesn’t support HTML5
«Ці зьбіраецеся вы галасаваць на прэзыдэнцкіх выбарах?» Адказваюць гамельчукі
Жанчына ў гадах: «Усіх ведаю. Буду галасаваць за Лукашэнку. Мне падаецца, што супернікаў яму няма. Чаму? Ды таму, што ён вядзе правільную палітыку. Няхай мізэрныя заробкі, але ёсьць яны. І ціха — мы жывём спакойна. Я толькі за гэта. А прыйдуць новыя — я ня ведаю, што будзе. Пакуль яны асвояцца, зноў час пройдзе. І зноў — стопар».
Інвалід: «Ведаю, канечне — Гайдукевіч, Лукашэнка, жанчына, па-мойму, Караткевіч яе прозьвішча. Падаецца, чатыры кандыдаты. Але пасьля 2005 году я на выбары не хаджу. Пры цяперашняй нашай уладзе я ня толькі не набыў, а нават страціў тое, што пры Савецкім Саюзе нажыў».
Пэнсіянэрка з хадулямі: «Там ёсьць Гайдукевіч... Але я за Лукашэнку. Да пэнсіянэраў ён ставіцца так, як і павінен прэзыдэнт ставіцца. Пэнсіі маёй на мяне адну хапае — тры з паловай мільёны».
Мужчына сталага ўзросту: «Канечне, ведаю — Караткевіч, Улаховіч і — як там яго прозьвішча? — здаецца, Хадкевіч. Жанчына больш за ўсё зацікавіла. За жанчыну! Трэба мяняць Лукашэнку, хоць ён і зрабіў шмат добрага. А калі зрабіў, то трэба прыгожа сысьці. Што за справы такія? Гэта ж не па-эўрапейску! Мы ж эўрапейская краіна і павінны прытрымлівацца нармальных законаў. А маладая дзеўка — яна ж па-новаму думае!»
Маладая жанчына: «Пайду, дакладна вырашыла. Вельмі мяне зацікавіла жанчына, прозьвішча яе заканчваецца на »-іч". Абаяльная жанчына, праграма яе мяне зацікавіла. Я пакуль думаю, але галасаваць пайду. Выбары важныя, і рашэньне прымаць нам«.
Жанчына сярэдніх гадоў: «Пайду на выбары, а куды ж дзявацца. Кандыдатаў, здаецца, трое — жанчына і двое мужчын. Але прозьвішчы я ня памятаю, бо не вывучала канкрэтна».
Мужчына з вусамі: «Усіх ведаю — Караткевіч, Улаховіч, лібэрал наш, Лукашэнка. Пачытаю праграмы і падумаю».
Жанчына, якая сьпяшалася: «Я ведаю ўсіх кандыдатаў, але буду галасаваць за аднаго. Цяпер мяняць нічога нельга. Калі на зямлі крыху супакоіцца, тады й можна».
Маладая дзяўчына: «А я нікога ня ведаю — няма каго наагул выбіраць».
Студэнт: «Не цікавіўся, не глядзеў. Я чуў, што ёсьць жанчына, мужчыны — абмяркоўвалі ва ўнівэрсытэце. Але імёны, прозьвішчы — ня ведаю такіх падрабязнасьцяў».
Пэнсіянэрка са стажам: «Пойдзем за Караткевіч! Чым спадабалася? Трэба жанчына — у Нямеччыне жанчына, у Францыі жанчына, у Літве жанчына. А іншых кандыдатаў я ня ведаю, бо яны старыя — няхай ужо на пэнсіі сядзяць. Няхай працуюць маладыя! Маладым наагул няма дзе ўладкавацца. У мяне ўнучка эканаміст, інстытут скончыла, а працы няма».