7 ліпеня на родавых могілках у вёсцы Сьцяг Працы пад Гомелем урачыста адкрыты помнік герою Нябеснай Сотні, беларусу Міхасю Жызьнеўскаму.
Ва ўрачыстасьці ўзялі ўдзел грамадзкія актывісты з Гомеля, Менску, Гародні, госьці з Украіны.
Адкрыў жалобную цырымонію гомельскі палітык Уладзімер Кацора, які быў адным з тых, хто зьбіраў грошы на помнік герою Майдана:
«Калі мы хавалі Міхася Жызьнеўскага, то вырашылі, што зьбяром сродкі, каб у камені ўшанаваць памяць нашага земляка. Грошы зьбіралі па ўсёй Беларусі. І сям’я героя іх таксама давала. Міхась — народны герой, сапраўдны дэмакрат, патрыёт. Багата хто зь беларускіх палітыкаў, у тым ліку і тых, хто пры ўладзе, хацелі, каб патрыятызм і геройства было толькі ў тым рэчышчы, у якім яны гэта бачаць, — у рэчышчы нейкай іхняй ідэалёгіі, якую яны нават не змаглі выпрацаваць. Але перамены прыходзяць нечакана, зьнізу. Подзьвіг і жыцьцё Міхаіла таму пацьверджаньне. У нас багата людзей, якія жывуць Беларусьсю, жывуць ідэаламі дэмакратыі».
Зь мікрафонам — Уладзімер Кацора, побач зь ім — Леанід Акаловіч
З помніка спадае белае пакрывала, што дагэтуль было перавязана чырвонай стужкай. Сьвятар Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы Леанід Акаловіч чытае малітву і асьвячае помнік Міхаілу Жызьнеўскаму.
Паэт Эдуард Акулін, аўтар эпітафіі на помніку, дзякуе бацькам, што нарадзілі такога выдатнага сына:
«Кожны з нас — гаспадар свайго лёсу. Дыярыюш свайго жыцьця Міхась Жызьнеўскі напісаў уласнай крывёю на засьнежаным аркушы кіеўскага Майдана. І гэты ўчынак паставіў яго ў адзін шэраг з такімі нацыянальнымі змагарамі за свабоду, як Тадэвуш Касьцюшка, як Кастусь Каліноўскі, як Валеры Ўрублеўскі. Кажуць, што тыя, хто кіруе сёньняшнім днём, яны кіруюць мінулым. А тым, хто кіруе мінулым, падуладна будучыня. Сёньня мы тут — творцы гісторыі. І я проста перакананы, што пройдзе час, і наша будучае пакаленьне па-сапраўднаму ацэніць той учынак, той подзьвіг, які зьдзейсьніў Міхась Жызьнеўскі».
Прамаўляе аўтар эпітафіі, паэт Эдуард Акулін
Паэт заявіў, што ніколі не пісаў вершаў на замову. Але калі забілі на Майдане стрэлам у сэрца Міхася Жызьнеўскага, паэт, які мае двух сыноў, успрыняў страту як сваю ўласную. І нарадзіўся верш «Памяці Міхася Жызьнеўскага», чатырохрадкоўе зь якога па выбары сям’і Жызьнеўскіх высечана на помніку:
Калі забіваюць сына —
Ня здацца сябе прымусь...
Па сэрца ў крыві Ўкраіна,
Па вочы ў сьлязах Беларусь...
Акулін упершыню публічна прачытаў верш над магілай Жызьнеўскага.
Выступіў і паплечнік Міхася Жызьнеўскага па абароне Майдана, беларус з Гародні Дзяніс Івашын:
«Для мяне вялікі гонар называць Міхася пабрацімам з Майдана. Мы разам трымалі абарону Майдана, былі на вуліцы Грушэўскага, калі там пачаліся баі. Сталася так, што куля абрала яго, а не мяне. Ён даказаў не на словах, а на справе, што варты сьвятых ідэалаў свабоды і дэмакратыі, гонару і годнасьці. Ён даказаў, што ён мужны рыцар гэтых чыньнікаў. Міхась адкрыў сабой Пантэон сучасных беларускіх герояў».
Першы зьлева — Дзяніс Івашын
Ад украінцаў бацькоў Жызьнеўскага і яго сястру Наташу вітаў Сяргей Сіненка, які прыехаў на адкрыцьцё помніка з Запарожжа. Ягоны сын таксама загінуў падчас Рэвалюцыі годнасьці і свабоды ў Кіеве. Яны ўсе, як сказаў украінец, — героі нашага часу:
«Няхай Божанька аберагае ўсіх абаронцаў, што пайшлі на нябёсы дзеля волі і свабоды нашай дзяржавы — Украіны, а таксама і Беларусі. Мы павінны быць вольнымі».
Госьці з Украіны
Украінцы падрыхтавалі ліст-зварот да прэзыдэнта Ўкраіны Пятра Парашэнкі, каб той як найхутчэй надаў званьне героя Міхасю Жызьнеўскаму і двум грузінам, якія загінулі на Майдане, хоць яны і не ўкраінскія грамадзяне. Пад зваротам падпісаліся і беларусы, якія прыехалі на ўрачыстае адкрыцьцё помніка Міхасю Жызьнеўскаму.
Урачыстасьць на могілках праходзіла пад беларускімі гістарычнымі бел-чырвона-белымі сьцягамі і ўкраінскім жоўта-блакітным. Завяршылася яна супольным выкананьнем украінскага дзяржаўнага гімну і беларускага рэлігійнага гімну «Магутны Божа».
Інвалід Юры Ляшэнка са Сьветлагорску таксама ахвяраваў на помнік