Браніслава Станкевіч, Ворша Віцебскія чыноўнікі скасавалі літаратурную прэмію імя У.Караткевіча, якая ўручалася на ўгодкі пісьменьніка. Прадстаўнікі аблвыканкаму патлумачылі гэтае рашэньне тым, што сёлета не знайшлося вартых аўтараў і твораў і што ўвогуле ўручаць яе дастаткова будзе раз на пяць гадоў.
Прэмія імя Ўладзімера Караткевіча заўсёды мела дзьве намінацыі: за прапаганду творчасьці пісьменьніка і за ўласную літаратурную дзейнасьць. Сёлета ўганараваньне ляўрэатаў прэміі імя Караткевіча мусіла прайсьці 14-ты раз, аднак літаратараў паміж іх ня будзе.
За прапаганду творчасьці пісьменьніка ўзнагароджаныя калектывы віцебскага тэатру імя Якуба Коласа і аршанскага музэю імя Ўладзімера Караткевіча. Прэміі за літаратурную творчасьць вырашылі не даваць, бо, як патлумачылі ў аддзеле культуры аблвыканкаму, паміж сямі прэтэндэнтаў не знайшлося ніводнага вартага.
Кіраўнік віцебскай філіі Саюзу пісьменьнікаў Франц Сіўко лічыць, што гэта палітычнае рашэньне:
(Сіўко: ) “Я думаю, што тут замяшаная палітыка і стварэньне альтэрнатыўнага саюзу пісьменьнікаў. На пасяджэньні камісіі я адразу адкрыта сказаў, што я супраць адмены гэтае намінацыі, і што, на мой погляд, гэтую прэмію вартыя атрымаць Ірына Жарнасек і Лера Сом. Усяго ж было сямёра намінантаў, але ўсе пісьменьнікі — сябры “няправільнага” саюзу! Таму, я думаю, проста загадалі — не даваць прэміі, і ўсё!”
Прэмія імя Ўладзімера Караткевіча невялікая: летась ляўрэаты атрымалі прыблізна 100 тысяч рублёў кожны. Таму спадар Сіўко гаворыць, што ў пісьменьнікаў ня проста забралі грошы.
(Сіўко: ) “Прэмія там нязначная, і зь яе, як кажуць, не разжывесься. Але мы пра гэта і не гаворым. Для мяне, калі я атрымліваў яе, гэта было справай гонару. І ў нас большасьць так лічыць”.
Пісьменьнік Уладзімер Арлоў, які прыехаў на сьвяткаваньне 75-х угодкаў Караткевіча ў Воршу і даведаўся пра скасаваньне прэміі, таксама лічыць гэта працягам афіцыйнай палітыкі ўладаў:
(Арлоў: ) “Я разглядаю гэта ў агульным кантэксьце наступу ўлады на нашу нацыянальную культуру: у агульным кантэксьце з тым, што зьнікла імя Скарыны з галоўнага праспэкту сталіцы, у агульным кантэксьце з тым, што сёлета не было Скарынаўскага сьвята Полацку, якое дагэтуль 25 гадоў запар адзначалася. Цяпер зьнікла прэмія Караткевіча. Дарэчы, у Менску, наколькі мне вядома, ня будзе ніякага сьвяткаваньня ягонага юбілею”.
Тым ня менш, Адам Мальдзіс, які адкрыў сёньня ў Воршы Міжнародную канфэрэнцыю “Творчасьць Уладзімера Караткевіча ў кантэксьце эўрапейскай культуры”, прывёз зь Менску альманах, які выдалі студэнты пэдагагічнага ўнівэрсытэту імя Максіма Танка да 75-х угодкаў пісьменьніка. Выданьне гэта самаробнае, накшталт тых, што ў студэнцкія гады рабіў сам Уладзімер Караткевіч: паводле ўспамінаў ягоных сяброў, ён ня дужа любіў афіцыйныя сьвяткаваньні.
За прапаганду творчасьці пісьменьніка ўзнагароджаныя калектывы віцебскага тэатру імя Якуба Коласа і аршанскага музэю імя Ўладзімера Караткевіча. Прэміі за літаратурную творчасьць вырашылі не даваць, бо, як патлумачылі ў аддзеле культуры аблвыканкаму, паміж сямі прэтэндэнтаў не знайшлося ніводнага вартага.
Кіраўнік віцебскай філіі Саюзу пісьменьнікаў Франц Сіўко лічыць, што гэта палітычнае рашэньне:
(Сіўко: ) “Я думаю, што тут замяшаная палітыка і стварэньне альтэрнатыўнага саюзу пісьменьнікаў. На пасяджэньні камісіі я адразу адкрыта сказаў, што я супраць адмены гэтае намінацыі, і што, на мой погляд, гэтую прэмію вартыя атрымаць Ірына Жарнасек і Лера Сом. Усяго ж было сямёра намінантаў, але ўсе пісьменьнікі — сябры “няправільнага” саюзу! Таму, я думаю, проста загадалі — не даваць прэміі, і ўсё!”
Прэмія імя Ўладзімера Караткевіча невялікая: летась ляўрэаты атрымалі прыблізна 100 тысяч рублёў кожны. Таму спадар Сіўко гаворыць, што ў пісьменьнікаў ня проста забралі грошы.
(Сіўко: ) “Прэмія там нязначная, і зь яе, як кажуць, не разжывесься. Але мы пра гэта і не гаворым. Для мяне, калі я атрымліваў яе, гэта было справай гонару. І ў нас большасьць так лічыць”.
Пісьменьнік Уладзімер Арлоў, які прыехаў на сьвяткаваньне 75-х угодкаў Караткевіча ў Воршу і даведаўся пра скасаваньне прэміі, таксама лічыць гэта працягам афіцыйнай палітыкі ўладаў:
(Арлоў: ) “Я разглядаю гэта ў агульным кантэксьце наступу ўлады на нашу нацыянальную культуру: у агульным кантэксьце з тым, што зьнікла імя Скарыны з галоўнага праспэкту сталіцы, у агульным кантэксьце з тым, што сёлета не было Скарынаўскага сьвята Полацку, якое дагэтуль 25 гадоў запар адзначалася. Цяпер зьнікла прэмія Караткевіча. Дарэчы, у Менску, наколькі мне вядома, ня будзе ніякага сьвяткаваньня ягонага юбілею”.
Тым ня менш, Адам Мальдзіс, які адкрыў сёньня ў Воршы Міжнародную канфэрэнцыю “Творчасьць Уладзімера Караткевіча ў кантэксьце эўрапейскай культуры”, прывёз зь Менску альманах, які выдалі студэнты пэдагагічнага ўнівэрсытэту імя Максіма Танка да 75-х угодкаў пісьменьніка. Выданьне гэта самаробнае, накшталт тых, што ў студэнцкія гады рабіў сам Уладзімер Караткевіч: паводле ўспамінаў ягоных сяброў, ён ня дужа любіў афіцыйныя сьвяткаваньні.