Ганна Соусь, Менск Учора ўвечары ў рэктараце Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту адкрылася выстава знакамітага літоўскага фотамастака Антанаса Суткуса “Жан-Поль Сартр і Сымона дэ Бувуар. Пяць дзён у Літве”. Імпрэзу наладзіла літоўская амбасада ў Менску.
У 1965 годзе 26-гадоваму маладому літоўскаму фатографу Антанасу Суткусу пашчасьціла цягам пяці дзён суправаджаць Жан-Поля Сартра і ягоную сяброўку Сымону дэ Бувуар падчас візыту ў Літву. Яны наведалі Вільню, Каўнас, Палангу, Ніду, гутарылі пра літаратуру і філязофію, і калі па завяршэньні паездкі Сартр запытаўся ў Суткуса наконт таго, піша той прозу ці паэзію, то Антанас прызнаўся, што ён фатограф.
Адкрываючы выставу пра пяць дзён Жан-Поля Сартра і Сымоны дэ Бувуар у Літве, літоўскі амбасадар Пятрас Вайцекюнас шмат гаварыў пра свабоду.
(Вайцекюнас: ) “Жан-Поль Сартр нам дарагі сваімі ідэямі свабоды, свабоды часта бязь межаў, ідэі бунта, як свабоды, якая заўсёды мае рацыю. І я прапаноўваю вам зазірнуць у гэтыя фотаздымкі, зазірнуць у твар Сартра, каб пабачыць адну з інтэрпрэтацый свабоды”.
Францускі амбасадар Стэфан Шмялеўскі параіў уважліва разгледзіць фотаздымкі Антанаса Суткуса і падумаць, чаму ўсё ж Жан-Поль Сартр у 1965 годзе наведваў Савецкі Саюз на запрашэньне ўраду Леаніда Брэжнева? Ці ўсьведамляў ён, што знаходзіцца на літоўскай тэрыторыі, акупаванай савецкімі войскамі? Якім чынам гэты візыт спалучаўся з ідэямі Сартра аб свабодзе? Амбасадар Стэфан Шмялеўскі сказаў, што адказ на гэтыя пытаньні ён хоча атрымаць з фотаздымкаў Сартра ў Літве.
Сваю вэрсію візыту Сартра ў СССР выказаў у інтэрвію Радыё Свабода рэктар Беларускага Дяржаўнага унівэрсітэту Васіль Стражаў.
(Стражаў: ) “Жан-Поль Сартр – гэта выдатны дзеяч 20-га стагодзьдзя. Вядома, што шмат людзей лічылі Сартра фактычна камуністам. Таму гэта частковы адказ на тое пытаньне, чаму ён на запрашэньне Брэжнева паехаў у Савецкі Саюз і наведаў Літву”.
З такім меркаваньнем ня згодны аўтар фотавыставы Антанас Суткус, які лічыць, што Сартр прыехаў у СССР з рамантычных прычынаў.
(Суткус: ) “Перакладчыца Леніна Зоніна была адным з яго самых вялікіх каханьняў 6 ці 7 гадоў. “Шэршэ ля фам”. Ён ня ехаў нешта Брэжневу сказаць, ён ехаў да любімай жанчыны. Я гэта бачыў. Паглядзіце, як Леніна нават вопратку капіявала ў Сымоны дэ Бувуар. Я думаў, як сябе адчувае Сымона? Але Сымона прымала Сартра такім, як ён ёсьць. Ён ня быў камуністам. Ён толькі часам выступаў супярэчліва. Ён проста быў супярэчлівай асобай”.
Адкрываючы выставу пра пяць дзён Жан-Поля Сартра і Сымоны дэ Бувуар у Літве, літоўскі амбасадар Пятрас Вайцекюнас шмат гаварыў пра свабоду.
(Вайцекюнас: ) “Жан-Поль Сартр нам дарагі сваімі ідэямі свабоды, свабоды часта бязь межаў, ідэі бунта, як свабоды, якая заўсёды мае рацыю. І я прапаноўваю вам зазірнуць у гэтыя фотаздымкі, зазірнуць у твар Сартра, каб пабачыць адну з інтэрпрэтацый свабоды”.
Францускі амбасадар Стэфан Шмялеўскі параіў уважліва разгледзіць фотаздымкі Антанаса Суткуса і падумаць, чаму ўсё ж Жан-Поль Сартр у 1965 годзе наведваў Савецкі Саюз на запрашэньне ўраду Леаніда Брэжнева? Ці ўсьведамляў ён, што знаходзіцца на літоўскай тэрыторыі, акупаванай савецкімі войскамі? Якім чынам гэты візыт спалучаўся з ідэямі Сартра аб свабодзе? Амбасадар Стэфан Шмялеўскі сказаў, што адказ на гэтыя пытаньні ён хоча атрымаць з фотаздымкаў Сартра ў Літве.
Сваю вэрсію візыту Сартра ў СССР выказаў у інтэрвію Радыё Свабода рэктар Беларускага Дяржаўнага унівэрсітэту Васіль Стражаў.
(Стражаў: ) “Жан-Поль Сартр – гэта выдатны дзеяч 20-га стагодзьдзя. Вядома, што шмат людзей лічылі Сартра фактычна камуністам. Таму гэта частковы адказ на тое пытаньне, чаму ён на запрашэньне Брэжнева паехаў у Савецкі Саюз і наведаў Літву”.
З такім меркаваньнем ня згодны аўтар фотавыставы Антанас Суткус, які лічыць, што Сартр прыехаў у СССР з рамантычных прычынаў.
(Суткус: ) “Перакладчыца Леніна Зоніна была адным з яго самых вялікіх каханьняў 6 ці 7 гадоў. “Шэршэ ля фам”. Ён ня ехаў нешта Брэжневу сказаць, ён ехаў да любімай жанчыны. Я гэта бачыў. Паглядзіце, як Леніна нават вопратку капіявала ў Сымоны дэ Бувуар. Я думаў, як сябе адчувае Сымона? Але Сымона прымала Сартра такім, як ён ёсьць. Ён ня быў камуністам. Ён толькі часам выступаў супярэчліва. Ён проста быў супярэчлівай асобай”.