Вячаслаў Кулік, Менск Рыцарскі рух Беларусі пачынае сёлета яшчэ адну патрыятычную справу. Ля Мірскага замка плянуецца заснаваць так званы княскі двор. Тут стане мажлівым прымераць панцырнік і латы, папрактыкавацца ў валоданьні шабляй ці мячом й нават паўдзельнічаць у паядынку.
Заўсёдны арганізатар рыцарскіх турніраў Ігар Міхно паведаміў радыё Свабода, што не пазьней як у траўні прыме наведнікаў першы ў Беларусі княскі двор. Заснаваць яго ля Мірскага замка падштурхнуў папярэдні ўласны досьвед.
(Міхно: ) “Паспрабавалі папрацаваць з турыстамі: сфатаграфавацца, пераапрануцца. Дзеці з дасьпехаў не вылазілі. А паколькі ў Мір не наезьдзісься, таму ўзьнікла ідэя заснаваць рыцарскі стан. Я ўвогуле лічу, што, як у самога дачка расьце, то гісторыю паказваць трэба, інтарэс жа вялікі”.
Паводле гісторыка рыцарскага руху Арыны Вячоркі, у Беларусі дзейнічае ня менш як 50 аматарскіх клюбаў. Ім ужо цесна на рысталішчах рэгіянальных фэстаў. Таму спроба стварыць княскі двор у Міры – гэта, як гаворыцца, першая ластаўка вясны чаканых пераменаў.
(Вячорка: ) “Гэта форма камэрцыйная. Яна якраз тая, што могуць рабіць сталыя рыцары, якія гадоў 10 у рыцарскім руху. Гэтым маладым людзям даўно за 30. Ім ужо трэба разьвіваць такі накірунак: свае кавярні, свае крамы, выкупаць маёмасьць. Трэба каб рыцарам выдзялялі зямлю для будаўніцтва гульнёвых комплексаў, куды б маглі прыходзіць дзеці, бо нашае грамадзтва не спарадзіла лепшай формы працы менавіта з хлопцамі. Рыцарскія клюбы – гэта крышачку элітная справа, яка не дазваляе маладым людзям апускацца, а, наадварот, дапамагае ўзвышацца і адначасова несьці радасьць людзям”.
“Адваяваць” зямлю для княскага двара рыцарам дапамагае унітарнае прадпрыемства “Белінтурыст”. Дырэктарка яго Марыя Філіповіч ахвотна гаворыць пра станоўчы на сёньня вынік.
(Філіповіч: ) “Было прапанавана пасялковай уладай узяць любы кавалак зямлі, які мы жадаем. Мы папрасілі гектар”.
Каб была зразумелай салідарнасьць з рыцарскай марай кіраўніка дзяржпрадпрыемства й ачольцаў мясцовай улады, зноў зьвернемся за камэнтаром да Арыны Вячоркі.
(Вячорка: ) “Зараз дзяржаўныя чыноўнікі вельмі розныя. Асабліва мясцовыя, зь якімі будуць працаваць рыцарскія клюбы. Яны такія ж людзі, як і мы. І ім хочацца прыгожага, цікавага, незвычайнага. Усё ж яны не такія залежныя. Я лічу, што трэба супрацоўнічаць зь мясцовымі ўладамі. Аб’ектам гэтай працы ёсьць нашыя жывыя людзі”.
Ці ўдасца рыцарам заняць сталае месца ля Мірскага замка – пакажа час.
(Міхно: ) “Паспрабавалі папрацаваць з турыстамі: сфатаграфавацца, пераапрануцца. Дзеці з дасьпехаў не вылазілі. А паколькі ў Мір не наезьдзісься, таму ўзьнікла ідэя заснаваць рыцарскі стан. Я ўвогуле лічу, што, як у самога дачка расьце, то гісторыю паказваць трэба, інтарэс жа вялікі”.
Паводле гісторыка рыцарскага руху Арыны Вячоркі, у Беларусі дзейнічае ня менш як 50 аматарскіх клюбаў. Ім ужо цесна на рысталішчах рэгіянальных фэстаў. Таму спроба стварыць княскі двор у Міры – гэта, як гаворыцца, першая ластаўка вясны чаканых пераменаў.
(Вячорка: ) “Гэта форма камэрцыйная. Яна якраз тая, што могуць рабіць сталыя рыцары, якія гадоў 10 у рыцарскім руху. Гэтым маладым людзям даўно за 30. Ім ужо трэба разьвіваць такі накірунак: свае кавярні, свае крамы, выкупаць маёмасьць. Трэба каб рыцарам выдзялялі зямлю для будаўніцтва гульнёвых комплексаў, куды б маглі прыходзіць дзеці, бо нашае грамадзтва не спарадзіла лепшай формы працы менавіта з хлопцамі. Рыцарскія клюбы – гэта крышачку элітная справа, яка не дазваляе маладым людзям апускацца, а, наадварот, дапамагае ўзвышацца і адначасова несьці радасьць людзям”.
“Адваяваць” зямлю для княскага двара рыцарам дапамагае унітарнае прадпрыемства “Белінтурыст”. Дырэктарка яго Марыя Філіповіч ахвотна гаворыць пра станоўчы на сёньня вынік.
(Філіповіч: ) “Было прапанавана пасялковай уладай узяць любы кавалак зямлі, які мы жадаем. Мы папрасілі гектар”.
Каб была зразумелай салідарнасьць з рыцарскай марай кіраўніка дзяржпрадпрыемства й ачольцаў мясцовай улады, зноў зьвернемся за камэнтаром да Арыны Вячоркі.
(Вячорка: ) “Зараз дзяржаўныя чыноўнікі вельмі розныя. Асабліва мясцовыя, зь якімі будуць працаваць рыцарскія клюбы. Яны такія ж людзі, як і мы. І ім хочацца прыгожага, цікавага, незвычайнага. Усё ж яны не такія залежныя. Я лічу, што трэба супрацоўнічаць зь мясцовымі ўладамі. Аб’ектам гэтай працы ёсьць нашыя жывыя людзі”.
Ці ўдасца рыцарам заняць сталае месца ля Мірскага замка – пакажа час.