Падрыхтаваў Зьміцер Падбярэскі Беларуская прэса розных гадоў 13 сьнежня.
“Могилевские губернские ведомости”, 1914 год:
“У духоўным яднаньні са Сваім народам Гаспадар Імпэратар загадаў у адносінах дзяцей ніжніх чыноў прыняць наступныя захады. Кожнаму зь дзяцей ніжніх чыноў, што загінулі на вайне альбо страцілі з прычыны вайны здольнасьць працаваць і ня маюць сродкаў, як жыць, выдаваць у год пасьля спыненьня харчовай дапамогі (казённага пайка), калі яны яго атрымлівалі, і па дасягненьні 16 гадоў ад нараджэньня, па 24 рублі тым, хто жыве ў сёлах, вёсках і невялікіх гарадах, і ад 30 да 42 рублёў тым, хто жыве ў вялікіх гарадах. Круглым сіротам будзе выдавацца ўзмоцненая дапамога”.
“Віцебскі пролетарый”, 1934 год. Пастанова бюро гаркаму КП(б)Б:
“1. У мэтах шырокага разгортвання пахода за асваенне мастацкай літаратуры, правесці 30 снежня ў калгасах раёна адзіны дзень чыткі мастацкай літаратуры (“Дрыгва” Я.Коласа). 2. Абавязаць парторгаў калгасаў забяспечыць паспяховае правядзенне гэтага пахода (скліканне сходаў калгаснікаў, забеспячэнне памяшканнем). 3. …падабраць з ліку настаўнікаў літаратуры і студэнтаў выпускных курсаў вышэйшых навучальных устаноў горада кіраўнікоў для правядзення ў калгасах чыткі мастацкай літаратуры”.
“Рэспубліка”, 1994 год:
“Ад часу выбраньня першага Прэзыдэнта Беларусі журналісты ўсіх цэнтральных выданьняў чакаюць абяцанай Аляксандрам Лукашэнкам свабоды. Чаканьне гэтае зацягнулася бязьмерна, свабоды ў будучыні, як акінуць вокам, не відаць, “куратары” прэсы маўчаць. Сьведчаньнем таму была нядаўняя заява нашага рэдакцыйнага калектыву. Яшчэ больш адчаю прагучала ў суботняй заяве “За свабоду слова” рэдакцыі “Советской Белоруссии”. Першы намесьнік галоўнага рэдактара “СБ” Уладзімер Хачырашвілі патлумачыў карэспандэнту “Р”, што… “Усе нашыя спробы вырашыць пытаньне цывілізавана натыкаліся на сьцяну ватнай маўклівасьці”.
“У духоўным яднаньні са Сваім народам Гаспадар Імпэратар загадаў у адносінах дзяцей ніжніх чыноў прыняць наступныя захады. Кожнаму зь дзяцей ніжніх чыноў, што загінулі на вайне альбо страцілі з прычыны вайны здольнасьць працаваць і ня маюць сродкаў, як жыць, выдаваць у год пасьля спыненьня харчовай дапамогі (казённага пайка), калі яны яго атрымлівалі, і па дасягненьні 16 гадоў ад нараджэньня, па 24 рублі тым, хто жыве ў сёлах, вёсках і невялікіх гарадах, і ад 30 да 42 рублёў тым, хто жыве ў вялікіх гарадах. Круглым сіротам будзе выдавацца ўзмоцненая дапамога”.
“Віцебскі пролетарый”, 1934 год. Пастанова бюро гаркаму КП(б)Б:
“1. У мэтах шырокага разгортвання пахода за асваенне мастацкай літаратуры, правесці 30 снежня ў калгасах раёна адзіны дзень чыткі мастацкай літаратуры (“Дрыгва” Я.Коласа). 2. Абавязаць парторгаў калгасаў забяспечыць паспяховае правядзенне гэтага пахода (скліканне сходаў калгаснікаў, забеспячэнне памяшканнем). 3. …падабраць з ліку настаўнікаў літаратуры і студэнтаў выпускных курсаў вышэйшых навучальных устаноў горада кіраўнікоў для правядзення ў калгасах чыткі мастацкай літаратуры”.
“Рэспубліка”, 1994 год:
“Ад часу выбраньня першага Прэзыдэнта Беларусі журналісты ўсіх цэнтральных выданьняў чакаюць абяцанай Аляксандрам Лукашэнкам свабоды. Чаканьне гэтае зацягнулася бязьмерна, свабоды ў будучыні, як акінуць вокам, не відаць, “куратары” прэсы маўчаць. Сьведчаньнем таму была нядаўняя заява нашага рэдакцыйнага калектыву. Яшчэ больш адчаю прагучала ў суботняй заяве “За свабоду слова” рэдакцыі “Советской Белоруссии”. Першы намесьнік галоўнага рэдактара “СБ” Уладзімер Хачырашвілі патлумачыў карэспандэнту “Р”, што… “Усе нашыя спробы вырашыць пытаньне цывілізавана натыкаліся на сьцяну ватнай маўклівасьці”.