Любоў Лунёва, Менск Сябры незарэгістраванага моладзевага руху “Зубр” лічаць, што ўлады намагаюцца зьнішчыць іх арганізацыю. Пасьля таго, як супраць менскіх студэнтаў Кацярыны Клімко і Максіма Громава распачалі крымінальныя справы, міліцыянты пачалі затрымлімваць і выклікаць у міліцыю іншых актывістаў.
18-гадовага Аляксея Ляўковіча ў сераду затрымалі на працоўным месцы, на Менскім аўтазаводзе. За ім прыехалі міліцыянты з Заводзкага РУУС Менску. Празь некалькі гадзінаў я зьвязалася з Аляксеем па мабільным тэлефоне:
(Ляўковіч: ) “Сёньня прыехалі на працу зь міліцыі й сказалі, што я павінен паехаць разам зь імі. Адвезьлі ў Заводзкі РУУС. Там патэлефанавалі ў Савецкі, што я ў іх. Потым з Савецкага РУУС прыехала машына, і мяне прывезьлі сюды ў Савецкі…”
(Голас міліцыянта: ) “Ты з кім зараз размаўляеш?!”
(Ляўковіч: ) “З журналістам…”
(Міліцыянт: “А, ну, дай сюды! Дай сюды я сказаў!”
(Ляўковіч: ) “Прабачце, мне не даюць гаварыць…”
Пасьля гэтага міліцыянты забралі тэлефон. Хлопца дагэтуль трымаюць у Савецкім РУУСе. Прычыны затрыманьня невядомыя. У дзяжурнай частцы Савецкага РУУСу паведамілі толькі, што справай Аляксея Ляўковіча з 14 гадзінаў займаецца кіраўнік аддзелу грамадзкай бясьпекі спадар Сіневіч. Наконт самога Сіневіча паведамілі, што ён зьехаў у гарадзкое ўпраўленьне міліцыі.
Тым часам міліцыянты Маскоўскага раённага ўпраўленьня Менску два дні запар спрабуюць дапытаць актывістку моладзевага руху “Зубр” Любоў Кучынскую. Раней яе двойчы арыштоўвалі за ўдзел у вулічных апазыцыйных акцыях. Першы раз 19 красавіка 2001 году на трое сутак за акцыю “Так жыць нельга!”, другі — на 10 сутак 3 сакавіка мінулага году за пікет насупраць амэрыканскай амбасады ў падтрымку вайсковай апэрацыі ў Іраку пад лёзунгам: “Сьмерць тыранам!” У аўторак на кватэру да Любы прыйшоў участковы міліцыянт. Дзяўчына разам з братам трымалі дзьверы, каб не пусьціць яго ў кватэру. Міліцыянт выклікаў на дапамогу дваіх калегаў з аховы. Але і тыя не здолелі адчыніць дзьвярэй. Люба параіла ім наступным разам мець пры сабе санкцыю пракурора, каб без дазволу гаспадароў не ўрывацца ў прыватнае жытло. А наступны дзень міліцыянт патэлефанаваў Любові і папрасіў прыйсьці ў аддзел міліцыі на размову. Што стане тэмай размовы, ён паведаміць адмовіўся. Любоў Кучынская распавяла Радыё Свабода:
(Кучынская: ) “Я ня ведаю, чаму да мяне прыйшлі міліцыянты, бо прычыны свайго наведваньня яны мне не патлумачылі. Я мяркую, што гэта зьвязана з рэпрэсіямі, якія цяпер праводзяцца супраць руху “Зубр”. Тым больш, што і распачатыя некаторыя крымінальныя справы супраць некаторых нашых сяброў… Сёньня раніцай, калі мне патэлефанавалі й прапанавалі прыйсьці ў міліцыю, я папрасіла, каб мне даслалі позву поштай”.
Тым часам студэнтку пэдагагічнага каледжу Кацярыну Клімко і студэнта каледжа лёгкай прамысловасьці Максіма Громава, супраць якіх распачалі крымінальныя справы за графіці, выклікалі ў дэканаты навучальных установаў і пагражалі адлічыць з курсаў. Прэсавы сакратар руху “Зубр” Аляксандар Атрошчанкаў лічыць, што ўлады спрабуюць запалохаць моладзь, каб зьнішчыць няўгодную арганізацыю.
(Атрошчанкаў: ) “Кацю Клімко і Максіма Громава выклікалі ў дэканат і паведамілі, што фактычна прынятае рашэньне аб іх выключэньні. Ім прапанавалі самім напісаць заявы і забраць дакумэнты. Канечне, яны не зьбіраюцца забіраць дакумэнтаў і мірна сыходзіць са сваіх навучальных установаў. Яны будуць падаваць скаргі на тое, што іх выключаюць без усялякіх падставаў. Я лічу, што сілавыя акцыі міліцыі — гэта запалохваньне моладзі. Яны скіраваныя на тое, каб прадэманстраваць моладзі, што зь імі будзе, калі яны будуць удзельнічаць у руху “Зубр”, ці папросту выказваць сваё незадавальненьне”.
***
Нагадаем, што крымінальная справа супраць актывістаў “Зубра”, непаўнагадовых Кацярыны Клімко і Максіма Громава, была распачатая на мінулым тыдніі. Яны напісалі заклік “Свабоду Марынічу!” на прыпынках грамадзкага транспарту ў Менску. Іх абвінавачваюць у пашкоджаньні дзяржаўнай маёмасьці. На мінулым тыдні Клімко і Громаў правялі пад вартай больш за суткі й былі вызваленыя пад падпіску аб нявыезьдзе.
(Ляўковіч: ) “Сёньня прыехалі на працу зь міліцыі й сказалі, што я павінен паехаць разам зь імі. Адвезьлі ў Заводзкі РУУС. Там патэлефанавалі ў Савецкі, што я ў іх. Потым з Савецкага РУУС прыехала машына, і мяне прывезьлі сюды ў Савецкі…”
(Голас міліцыянта: ) “Ты з кім зараз размаўляеш?!”
(Ляўковіч: ) “З журналістам…”
(Міліцыянт: “А, ну, дай сюды! Дай сюды я сказаў!”
(Ляўковіч: ) “Прабачце, мне не даюць гаварыць…”
Пасьля гэтага міліцыянты забралі тэлефон. Хлопца дагэтуль трымаюць у Савецкім РУУСе. Прычыны затрыманьня невядомыя. У дзяжурнай частцы Савецкага РУУСу паведамілі толькі, што справай Аляксея Ляўковіча з 14 гадзінаў займаецца кіраўнік аддзелу грамадзкай бясьпекі спадар Сіневіч. Наконт самога Сіневіча паведамілі, што ён зьехаў у гарадзкое ўпраўленьне міліцыі.
Тым часам міліцыянты Маскоўскага раённага ўпраўленьня Менску два дні запар спрабуюць дапытаць актывістку моладзевага руху “Зубр” Любоў Кучынскую. Раней яе двойчы арыштоўвалі за ўдзел у вулічных апазыцыйных акцыях. Першы раз 19 красавіка 2001 году на трое сутак за акцыю “Так жыць нельга!”, другі — на 10 сутак 3 сакавіка мінулага году за пікет насупраць амэрыканскай амбасады ў падтрымку вайсковай апэрацыі ў Іраку пад лёзунгам: “Сьмерць тыранам!” У аўторак на кватэру да Любы прыйшоў участковы міліцыянт. Дзяўчына разам з братам трымалі дзьверы, каб не пусьціць яго ў кватэру. Міліцыянт выклікаў на дапамогу дваіх калегаў з аховы. Але і тыя не здолелі адчыніць дзьвярэй. Люба параіла ім наступным разам мець пры сабе санкцыю пракурора, каб без дазволу гаспадароў не ўрывацца ў прыватнае жытло. А наступны дзень міліцыянт патэлефанаваў Любові і папрасіў прыйсьці ў аддзел міліцыі на размову. Што стане тэмай размовы, ён паведаміць адмовіўся. Любоў Кучынская распавяла Радыё Свабода:
(Кучынская: ) “Я ня ведаю, чаму да мяне прыйшлі міліцыянты, бо прычыны свайго наведваньня яны мне не патлумачылі. Я мяркую, што гэта зьвязана з рэпрэсіямі, якія цяпер праводзяцца супраць руху “Зубр”. Тым больш, што і распачатыя некаторыя крымінальныя справы супраць некаторых нашых сяброў… Сёньня раніцай, калі мне патэлефанавалі й прапанавалі прыйсьці ў міліцыю, я папрасіла, каб мне даслалі позву поштай”.
Тым часам студэнтку пэдагагічнага каледжу Кацярыну Клімко і студэнта каледжа лёгкай прамысловасьці Максіма Громава, супраць якіх распачалі крымінальныя справы за графіці, выклікалі ў дэканаты навучальных установаў і пагражалі адлічыць з курсаў. Прэсавы сакратар руху “Зубр” Аляксандар Атрошчанкаў лічыць, што ўлады спрабуюць запалохаць моладзь, каб зьнішчыць няўгодную арганізацыю.
(Атрошчанкаў: ) “Кацю Клімко і Максіма Громава выклікалі ў дэканат і паведамілі, што фактычна прынятае рашэньне аб іх выключэньні. Ім прапанавалі самім напісаць заявы і забраць дакумэнты. Канечне, яны не зьбіраюцца забіраць дакумэнтаў і мірна сыходзіць са сваіх навучальных установаў. Яны будуць падаваць скаргі на тое, што іх выключаюць без усялякіх падставаў. Я лічу, што сілавыя акцыі міліцыі — гэта запалохваньне моладзі. Яны скіраваныя на тое, каб прадэманстраваць моладзі, што зь імі будзе, калі яны будуць удзельнічаць у руху “Зубр”, ці папросту выказваць сваё незадавальненьне”.
***
Нагадаем, што крымінальная справа супраць актывістаў “Зубра”, непаўнагадовых Кацярыны Клімко і Максіма Громава, была распачатая на мінулым тыдніі. Яны напісалі заклік “Свабоду Марынічу!” на прыпынках грамадзкага транспарту ў Менску. Іх абвінавачваюць у пашкоджаньні дзяржаўнай маёмасьці. На мінулым тыдні Клімко і Громаў правялі пад вартай больш за суткі й былі вызваленыя пад падпіску аб нявыезьдзе.