Радыё Свабода "Беларусь у бліжэйшыя год-два ўвойдзе ў склад Расеі, але засталіся некаторыя ўстановы культуры, у якіх расейская мова выкарыстоўваецца мала. І адной з такіх устаноў ёсьць Беларускі тэатар "Лялька". Так напісана ў лісьце, які атрымала кіраўніца літаратурна-драматычнай часткі тэатру Вікторыя Дашкевіч. Ліст прыйшоў ад імя арганізацыі "Русское Национальное Единство».
Як распавяла Вікторыя Дашкевіч, аўтары ліста зьвярнуліся да яе з досыць канкрэтнымі прапановамі.
(Дашкевіч: ) "Мне прапанавалі перакласьці ўсе п’есы Беларускага тэатра "Лялька" на расейскую мову, зрабіць гэта трэба не пазьней як за год. І за гэта абяцаюць нават вялікія грошы – незразумела, праўда, ці то артыстам, якія будуць гэта прадстаўляць, ці то мне, калі я ўсё гэта перакладу. У маім прозьвішчы зрабілі памылку, напісаўшы яго праз "о" – "Дошкевич" – напэўна, каб выглядала больш расейскім. Карацей, нам прапанавалі перайсьці на расейскую мову, бо зь ліста вынікае, што Беларусь праз год-два ўвойдзе ў склад Расеі, і нам няма чаго дрыгацца. Яшчэ напісана, што РНЕ ўжо шмат для гэтага зрабіла, і мяркуе яшчэ больш зрабіць – пэўна ж, і маімі рукамі..."
Напрыканцы ліста спадарыні Дашкевіч было прапанавана далучыцца да "сапраўдных расейскіх патрыётаў" разам з артыстамі і кіраўніцтвам тэатру.
Ліст з прапановамі да супрацоўніцтва з гэтай арганізацыяй сёлета ўлетку атрымала таксама намесьніца старшыні абласной арганізацыі АГП Алена Залеская: пад пагрозаю фізычнае расправы ёй было ва ўльтыматыўнай форме прапанавана зьмяніць палітычныя погляды.
Яшчэ празь некалькі тыдняў ліст нібыта ад прадстаўнікоў РНЕ прыйшоў у рэдакцыю недзяржаўнай газэты "Витебский курьер": у ім было напісана, што арганізацыя пакідае за сабою "права задзейнічаць усе свае рэсурсы ў калідорах улады дзеля закрыцьця газэты”, якая “шкодзіць славянскай еднасьці”. Потым ліст ад сяброў РНЕ была атрымала і кіраўніца віцебскай філіі прадзяржаўнага саюзу пісьменьнікаў Тамара Краснова-Гусачэнка, але ў гэтым лісьце замест пагрозаў былі словы падзякі – за тое, што яна нібыта паспрыяла развалу нацыяналістычнай пісьменьніцкай арганізацыі – Саюзу пісьменьнікаў Беларусі.
Усе гэтыя тры лісты прыходзілі ў капэртах, дзе ў якасьці зваротнага адрасу была пазначаная абанэнцкая скрыня. Але на капэрце, атрыманай Вікторыяй Дашкевіч, ёсьць ня толькі дакладны адрас, але й прозьвішча таго, хто нібыта адправіў ліст: Брус В.І. Аднак спраўдзіць гэтыя зьвесткі пакуль аказалася немагчыма: вядомага ў горадзе расейскамоўнага літаратара і прадпрымальніка Васіля Іванавіча Бруса цяпер няма ў Віцебску – ён зьехаў на тыдзень у Расею, на сваю малую радзіму.
Вікторыя Дашкевіч мяркуе, што наўрад ці нехта стаў падпісваць падобныя лісты ўласным прозьвішчам, і што імя спадара Бруса мог выкарыстаць у пэўных мэтах нехта іншы. Аднак весьці прыватнае расьсьледаваньне не зьбіраецца і мае зьвярнуцца ў міліцыю – каб пошукамі тых, хто дзейнічае ад імя незарэгістраванай арганізацыі, займаліся адмыслоўцы. Скласьці адпаведную заяву выказаў гатоўнасьць віцебскі праваабаронца Леанід Сьвецік.
(Сьвецік: ) "Калі дасылалі ў "Витебский курьер" ліст з пагрозамі, калі такі ліст дасылалі Алене Залескай, то гэта можна было б лічыць нейкімі прыватнымі выпадкамі. Але ж калі дасылаюць у дзяржаўную установу – гэта ўжо пераходзіць усе межы! І тут ужо ўлады мусяць зрабіць нейкія захады, каб растлумачыць грамадзкасьці, ці ёсьць такая арганізацыя, ці дзейнічае яна, ці не. З гэтым мусяць разьбірацца адпаведныя органы".
Пакуль з адпаведных органаў рэдактар "Витебского курьера" Ўладзімер Базан, а таксама апазыцыйная актывістка Алена Залеская атрымалі хіба паведамленьні пра тое, што "арганізацыя РН" на тэрыторыі Беларусі не зарэгістравана". Пошукамі датычных да дзейнасьці гэтае незарэгістраванай структуры віцебская міліцыя не займалася.
(Дашкевіч: ) "Мне прапанавалі перакласьці ўсе п’есы Беларускага тэатра "Лялька" на расейскую мову, зрабіць гэта трэба не пазьней як за год. І за гэта абяцаюць нават вялікія грошы – незразумела, праўда, ці то артыстам, якія будуць гэта прадстаўляць, ці то мне, калі я ўсё гэта перакладу. У маім прозьвішчы зрабілі памылку, напісаўшы яго праз "о" – "Дошкевич" – напэўна, каб выглядала больш расейскім. Карацей, нам прапанавалі перайсьці на расейскую мову, бо зь ліста вынікае, што Беларусь праз год-два ўвойдзе ў склад Расеі, і нам няма чаго дрыгацца. Яшчэ напісана, што РНЕ ўжо шмат для гэтага зрабіла, і мяркуе яшчэ больш зрабіць – пэўна ж, і маімі рукамі..."
Напрыканцы ліста спадарыні Дашкевіч было прапанавана далучыцца да "сапраўдных расейскіх патрыётаў" разам з артыстамі і кіраўніцтвам тэатру.
Ліст з прапановамі да супрацоўніцтва з гэтай арганізацыяй сёлета ўлетку атрымала таксама намесьніца старшыні абласной арганізацыі АГП Алена Залеская: пад пагрозаю фізычнае расправы ёй было ва ўльтыматыўнай форме прапанавана зьмяніць палітычныя погляды.
Яшчэ празь некалькі тыдняў ліст нібыта ад прадстаўнікоў РНЕ прыйшоў у рэдакцыю недзяржаўнай газэты "Витебский курьер": у ім было напісана, што арганізацыя пакідае за сабою "права задзейнічаць усе свае рэсурсы ў калідорах улады дзеля закрыцьця газэты”, якая “шкодзіць славянскай еднасьці”. Потым ліст ад сяброў РНЕ была атрымала і кіраўніца віцебскай філіі прадзяржаўнага саюзу пісьменьнікаў Тамара Краснова-Гусачэнка, але ў гэтым лісьце замест пагрозаў былі словы падзякі – за тое, што яна нібыта паспрыяла развалу нацыяналістычнай пісьменьніцкай арганізацыі – Саюзу пісьменьнікаў Беларусі.
Усе гэтыя тры лісты прыходзілі ў капэртах, дзе ў якасьці зваротнага адрасу была пазначаная абанэнцкая скрыня. Але на капэрце, атрыманай Вікторыяй Дашкевіч, ёсьць ня толькі дакладны адрас, але й прозьвішча таго, хто нібыта адправіў ліст: Брус В.І. Аднак спраўдзіць гэтыя зьвесткі пакуль аказалася немагчыма: вядомага ў горадзе расейскамоўнага літаратара і прадпрымальніка Васіля Іванавіча Бруса цяпер няма ў Віцебску – ён зьехаў на тыдзень у Расею, на сваю малую радзіму.
Вікторыя Дашкевіч мяркуе, што наўрад ці нехта стаў падпісваць падобныя лісты ўласным прозьвішчам, і што імя спадара Бруса мог выкарыстаць у пэўных мэтах нехта іншы. Аднак весьці прыватнае расьсьледаваньне не зьбіраецца і мае зьвярнуцца ў міліцыю – каб пошукамі тых, хто дзейнічае ад імя незарэгістраванай арганізацыі, займаліся адмыслоўцы. Скласьці адпаведную заяву выказаў гатоўнасьць віцебскі праваабаронца Леанід Сьвецік.
(Сьвецік: ) "Калі дасылалі ў "Витебский курьер" ліст з пагрозамі, калі такі ліст дасылалі Алене Залескай, то гэта можна было б лічыць нейкімі прыватнымі выпадкамі. Але ж калі дасылаюць у дзяржаўную установу – гэта ўжо пераходзіць усе межы! І тут ужо ўлады мусяць зрабіць нейкія захады, каб растлумачыць грамадзкасьці, ці ёсьць такая арганізацыя, ці дзейнічае яна, ці не. З гэтым мусяць разьбірацца адпаведныя органы".
Пакуль з адпаведных органаў рэдактар "Витебского курьера" Ўладзімер Базан, а таксама апазыцыйная актывістка Алена Залеская атрымалі хіба паведамленьні пра тое, што "арганізацыя РН" на тэрыторыі Беларусі не зарэгістравана". Пошукамі датычных да дзейнасьці гэтае незарэгістраванай структуры віцебская міліцыя не займалася.