Алесь Дашчынскі, Менск Сёньня ў Менску адзначалася 70-годзьдзе Беларускай дзяржаўнай фільгармоніі.
Увечары ў Беларускай дзяржаўнай фільгармоніі адбыўся сьвяточны канцэрт, які пачаў дзяржаўны акадэмічны сымфанічны аркестар Беларусі. Выконваўся твор Андрэя Мдзівані “Полацкія пісьмёны”, дырыгаваў народны артыст Беларусі Міхась Казінец.
У фільгармоніі многа вядомых калектываў. Дастаткова згадаць акадэмічную харавую капэлю імя Шырмы, акадэмічны народны аркестар імя Жыновіча, ансамбаль салістаў “Класік-авангард” і ансамбаль народнай музыкі “Сьвята”. Аднак Беларуская фільгармонія, як цьвердзяць адмыслоўцы, з-за адсутнасьці сродкаў усё яшчэ ня мае магчымасьці запрашаць замежных зорак.
Чыноўнікі раздавалі сёньня граматы артыстам. А ў фае гучала музыка. Там я сустрэў вядомых асобаў. Кампазытар Дзьмітры Смольскі сказаў:
“Мой лёс, мая творчасьць – усё зьвязана з фільгармоніяй. Я з 1961 году супрацоўнічаю з аркестрам. У 1961 годзе было першае выкананьне маёй першай сымфоніі, і з таго часу я кожны год зьвязаны з сымфанічным аркестрам. Гэта мой другі дом, а можа, і першы ў музычным пляне”.
Сярод гасьцей кампазытар Сяргей Картэс:
“Фільгармонія для мяне – гэта другі дом. Ужо 52 гады, мы якраз зь сястрой гаварылі, 52 гады я тут, спачатку ў клюбе Дзяржынскага, а потым ужо тут зь першага канцэрту літаральна. І самыя лепшыя канцэрты, якія былі ў Менску, застануцца ў памяці да канца дзён”.
Гутару з пробашчам менскага касьцёлу сьвятых Сымона і Алены Ўладыславам Завальнюком. Ён, відаць, невыпадкова прыйшоў на гэты вечар?
“Я прыйшоў таксама таму, што мы вельмі цесна супрацоўнічаем: частачка фільгармоніі дзейнічае таксама ў нашым Чырвоным касьцёле. І я радуюся, што шмат людзей пазнаюць праз Чырвоны касьцёл нашу велічную фільгармонію. Так што няхай Бог бласлаўляе на многія, многія 70-годзьдзі”.
Адна са сталых наведніц фільгармоніі, лекарка Элеанора Ламаносава:
“Я наведваю фільгармонію ад першых дзён яе існаваньня, бо мы вярнуліся ў Менск пасьля вайны, пасьля эвакуацыі ў 1944 годзе. І першыя канцэрты праходзілі ў тым памяшканьні, дзе цяпер знаходзіцца кансэрваторыя. Была адна заля, але заўсёды поўная. Я памятаю, як ствараўся гэты будынак, як ён быў адчынены”.
Які канцэрт вам спадабаўся найбольш, які вы можаце згадаць?
“Мне вельмі спадабаўся “Рэквіем” нашага аркестру і хору беларускага. Я люблю Моцарта. І вельмі добра, што цяпер праводзяцца канцэрты опэрных сьпевакоў у малой залі. Вельмі добра, што стварылі гэтую залю”.
Юбілейны канцэрт
Ксёндз У.Завальнюк сярод гасьцей сьвяточнай імпрэзы
С.Картэс на юбілеі фільгармоніі
У фільгармоніі многа вядомых калектываў. Дастаткова згадаць акадэмічную харавую капэлю імя Шырмы, акадэмічны народны аркестар імя Жыновіча, ансамбаль салістаў “Класік-авангард” і ансамбаль народнай музыкі “Сьвята”. Аднак Беларуская фільгармонія, як цьвердзяць адмыслоўцы, з-за адсутнасьці сродкаў усё яшчэ ня мае магчымасьці запрашаць замежных зорак.
Чыноўнікі раздавалі сёньня граматы артыстам. А ў фае гучала музыка. Там я сустрэў вядомых асобаў. Кампазытар Дзьмітры Смольскі сказаў:
“Мой лёс, мая творчасьць – усё зьвязана з фільгармоніяй. Я з 1961 году супрацоўнічаю з аркестрам. У 1961 годзе было першае выкананьне маёй першай сымфоніі, і з таго часу я кожны год зьвязаны з сымфанічным аркестрам. Гэта мой другі дом, а можа, і першы ў музычным пляне”.
Сярод гасьцей кампазытар Сяргей Картэс:
“Фільгармонія для мяне – гэта другі дом. Ужо 52 гады, мы якраз зь сястрой гаварылі, 52 гады я тут, спачатку ў клюбе Дзяржынскага, а потым ужо тут зь першага канцэрту літаральна. І самыя лепшыя канцэрты, якія былі ў Менску, застануцца ў памяці да канца дзён”.
Гутару з пробашчам менскага касьцёлу сьвятых Сымона і Алены Ўладыславам Завальнюком. Ён, відаць, невыпадкова прыйшоў на гэты вечар?
“Я прыйшоў таксама таму, што мы вельмі цесна супрацоўнічаем: частачка фільгармоніі дзейнічае таксама ў нашым Чырвоным касьцёле. І я радуюся, што шмат людзей пазнаюць праз Чырвоны касьцёл нашу велічную фільгармонію. Так што няхай Бог бласлаўляе на многія, многія 70-годзьдзі”.
Адна са сталых наведніц фільгармоніі, лекарка Элеанора Ламаносава:
“Я наведваю фільгармонію ад першых дзён яе існаваньня, бо мы вярнуліся ў Менск пасьля вайны, пасьля эвакуацыі ў 1944 годзе. І першыя канцэрты праходзілі ў тым памяшканьні, дзе цяпер знаходзіцца кансэрваторыя. Была адна заля, але заўсёды поўная. Я памятаю, як ствараўся гэты будынак, як ён быў адчынены”.
Які канцэрт вам спадабаўся найбольш, які вы можаце згадаць?
“Мне вельмі спадабаўся “Рэквіем” нашага аркестру і хору беларускага. Я люблю Моцарта. І вельмі добра, што цяпер праводзяцца канцэрты опэрных сьпевакоў у малой залі. Вельмі добра, што стварылі гэтую залю”.