У якой менавіта калёніі праходзілі вучэньні, ведамства не ўдакладніла. З паведамленьня прэс-службы МУС вынікае, што на вучэньнях, сярод іншага, адпрацоўвалі дзеяньні пры бунце і захопе закладнікаў у калёніях.
У калёнію прыбылі кіраўнік МУС Іван Кубракоў, старшыня Сьледчага камітэту Дзьмітры Гара, намесьнік міністра ўнутраных спраў — камандуючы ўнутранымі войскамі Мікалай Карпянкоў, начальнік Дэпартамэнту выкананьня пакараньняў Алег Маткін і УУС Магілёўскага аблвыканкаму Ігар Шчарбачэня, кіраўнікі сілавых структур рэгіёну і дзяржаўных органаў.
У МУС сьцьвярджаюць, што беларускія сілавікі «старанна вывучылі і прааналізавалі замежны вопыт рэагаваньня на масавыя беспарадкі ў папраўчых установах і зрабілі адпаведныя высновы», каб не дапусьціць падобнага ў Беларусі.
«Памятаем пра інцыдэнт у адной з калёній у Расеі, дзе загінулі праваахоўнікі, і разумеем, што на сьвядомасьць асуджаных, якія адбываюць пакараньне ў папраўчай калёніі, могуць паспрабаваць узьдзейнічаць звонку», — адзначыў Іван Кубракоў.
Пасьля выбараў 2020 году ў Беларусі, у ноч на 13 жніўня 2020 году, у бабруйскай калёніі № 2 адбыўся мітынг — больш за 500 вязьняў выйшлі ва ўнутраны двор выказаць свой пратэст. Мітынг працягваўся ўсю ноч — людзі стаялі, выкрыквалі лёзунгі, крычалі „Жыве Беларусь!“, вывешвалі самаробныя бел-чырвона-белыя сьцягі ў акенцах. Ніхто ня спаў пасьля адбою, ложкі выносілі на вуліцы.
Пасьля бунту ў бабруйскай калёніі шэраг вязьняў, якія ўдзельнічалі ў пратэстах, адправілі на «крытыя зоны» да канца тэрміну і асудзілі за «злоснае непадпарадкаваньне» адміністрацыі калёніі. У калёніі паміж лякацыямі паставілі платы з калючым дротам, электронныя замкі і камэры відэаназіраньня, расказваў Свабодзе былы вязень.
- Перадвыбарныя камандна-штабныя вучэньні сілавікоў праходзяць з 19 па 22 лістапада па ўсёй Беларусі. 19 лістапада сілавікі адпрацоўвалі «альгарытмы спыненьня парушэньняў заканадаўства на ўчастку для галасаваньня». 20 лістапада ў Менску адпрацоўвалі разгон мітынгаў і дэманстрацый, таксама ў адным з гандлёвых цэнтраў прайшоў трэнінг спэцназу. 21 лістапада ў Магілёве адпрацавалі «затрыманьне ўдзельнікаў несанкцыянаванага мерапрыемства, спыненьне блякаваньня праезнай часткі, групавых парушэньняў грамадзкага парадку». КДБ у межах вучэньняў увёў рэжым контратэрарыстычнай апэрацыі на тэрыторыі Горадні і Горадзенскага раёну.
- Выбары ў Беларусі пры Аляксандру Лукашэнку носяць несвабодны і недэмакратычны характар. Многія электаральныя кампаніі суправаджаліся фізычным гвалтам, разгонамі пратэстоўцаў і палітычна матываванымі судамі над нязгоднымі.
Выбары 2025 году ў Беларусі
- Выбары прэзыдэнта Беларусі прызначылі на 26 студзеня 2025 году — нашмат раней, чым можна было чакаць. Такое рашэньне ўхвалілі на пасяджэньні Палаты прадстаўнікоў 23 кастрычніка. Паводле заканадаўства, сёмыя прэзыдэнцкія выбары ў Беларусі павінны адбыцца не пазьней за 20 ліпеня 2025 году.
- Аляксандар Лукашэнка ўжо заявіў пра намер працягнуць сваю ўладу над краінай яшчэ прынамсі на пяць год. Гэта будуць ужо сёмыя выбары для аўтарытарнага кіраўніка дзяржавы. Колькі часу Лукашэнка застаецца ва ўладзе: онлайн-лічыльнік.
- Напярэдадні абвяшчэньня даты галасаваньня амбасадар Расеі ў Беларусі Барыс Грызлоў сказаў, што расейскі бок дапаможа Менску ў выпадку «спробаў дэстабілізацыі» ў часе выбараў, калі Беларусь зьвернецца па такую дапамогу.
- Офіс Сьвятланы Ціханоўскай, Аб’яднаны пераходны кабінэт і Каардынацыйная рада выпусьцілі сумесную заяву, у якой падкрэсьлілі, што цяперашняя электаральная кампанія праводзіцца ў сытуацыі глыбокага палітычнага крызісу ў Беларусі, а Аляксандар Лукашэнка незаконна ўтрымлівае ўладу шляхам рэпрэсіяў супраць беларускага грамадзтва, і заклікалі беларусаў «выказаць свой пратэст шляхам галасаваньня супраць усіх, хто крадзе нашае права голасу».
- Раней дэмакратычныя сілы Беларусі ўжо неаднаразова заяўлялі, што будуць дабівацца непрызнаньня гэтых выбараў міжнароднай супольнасьцю.
- Папярэднія выбары 9 жніўня 2020 году прайшлі ва ўмовах масавых фальсыфікацыяў і адзначыліся самымі масавымі пратэстамі за ўсю гісторыю незалежнай Беларусі. Вынікі выбараў не былі прызнаныя міжнароднай супольнасьцю, краіны Захаду неаднойчы ўводзілі санкцыі супраць рэжыму Лукашэнкі, якога ня лічаць легітымным прэзыдэнтам Беларусі.
- Палітычны крызіс, які ўзьнік пасьля выбараў 2020 году ў Беларусі, і шырокамаштабныя рэпрэсіі ў краіне працягваюцца да гэтага часу.
- У турмах Беларусі застаецца каля 1,3 тысячы чалавек, якіх праваабаронцы прызналі палітвязьнямі (колькасьць асуджаных з палітычных матываў значна большая). З 2020 году праваабарончаму цэнтру «Вясна» вядомыя прозьвішчы сама меней 7400 фігурантаў крымінальных палітычных спраў у Беларусі, заведзеных з палітычных матываў. Зь іх 6013 чалавек ужо асудзілі (як мінімум 2336 чалавек — на пазбаўленьне волі, 681 — на «хімію»). Больш за 50 тысяч чалавек затрымлівалі з палітычных матываў.
- У сувязі з пагрозай палітычнага перасьледу Беларусь пасьля 2020 году, паводле розных ацэнак, пакінулі сотні тысяч беларусаў: сацыёляг Генадзь Коршунаў у траўні 2024-га ацэньваў маштаб палітычнай эміграцыі ў 500-600 тысяч чалавек, намесьнік кіраўніка МУС Карпянкоў у кастрычніку 2023 году казаў, што з 2020 году зь Беларусі зьехалі 350 тысяч чалавек.
- У Беларусі ліквідавалі амаль амаль усе палітычныя партыі, засталіся толькі 4 праўладныя партыі. Агулам грамадзкі сэктар краіны, пачынаючы з пасьлявыбарчага пэрыяду 2020 году, страціў ужо сама меней 1838 некамэрцыйных арганізацыяў (сярод іх грамадзкія аб’яднаньні, прафсаюзы, палітычныя партыі, фонды, недзяржаўныя ўстановы, асацыяцыі, рэлігійныя арганізацыі і інш.).
- Пасьля выбараў 2020 году ў Беларусі прызналі «экстрэмісцкімі фармаваньнямі/арганізацыямі» і заблякавалі практычна ўсе незалежныя СМІ, журналісты гэтых мэдыя сутыкнуліся з затрыманьнямі, арыштамі, ператрусамі, адміністрацыйным і крымінальным перасьледам, многія вымушана пакінулі краіну і працягнулі працаваць з-за мяжы. За кратамі ў Беларусі цяпер застаюцца 36 прадстаўнікоў мэдыя.