Палітыка

Ці квапіцца NATO на «крэсы»

Вайскоўцы ЗША на вучэньнях у Польшчы

Што азначае заява Аляксандра Лукашэнкі пра пагрозу захопу заходняй часткі Беларусі сіламі NATO? Як на гэта рэагаваў Уладзімір Пуцін на саміце АДКБ і як можа адрэагаваць Расея ў будучыні?

Гэтыя тэмы ў «Праскім акцэнце» абмеркавалі палітолягі Валер Карбалевіч і Юры Царык.


Карбалевіч

  • Сэнс пасланьня Лукашэнкі: Беларусь — прамежкавая мэта Захаду, галоўная мэта — гэта Расея. Таму, абараняючы Беларусь, Расея абараняе і сябе.
  • Я ня думаю, што рэч у недакладнай інфармацыі ці ў тым, што спэцслужбы трымаюць Лукашэнку ў штучнай ізаляцыі.
  • Калі ў 2010 годзе ў Кіргізстане зрыналі Бакіева, Лукашэнка абураўся, чаму АДКБ ня ўмешваецца. Тое самае ён казаў і ў 2018 годзе падчас рэвалюцыі ў Армэніі.
  • Для Лукашэнкі АДКБ — саюз для абароны дыктатараў ад іх народаў.
  • За ўсю гісторыю самітаў АДКБ Лукашэнка ўпершыню апынуўся ў сытуацыі, калі кіраўнікі іншых дзяржаваў арганізацыі глядзелі на яго, як на хворага.
  • Заявы Лукашэнкі на саміце АДКБ адрасаваныя тым беларусам, якія глядзяць БТ, і расейскаму электарату, які ў большасьці на баку Лукашэнкі ў яго канфлікце з народам.

Царык

  • Узровень і якасьць інфармаваньня прэзыдэнта Беларусі вельмі нізкія.
  • Тое, што ён агучыў на саміце АДКБ, грунтавана на кансьпіралягічных тэорыях, на інфармацыі, недакладна перакладзенай.
  • Палякі калі і гавораць пра асаблівае стаўленьне да заходніх рэгіёнаў Беларусі, дык толькі ў гістарычным кантэксьце.
  • Гэта стасуецца зь іншымі прыкметамі дысфункцыі дзяржаўнай сыстэмы краіны, я маю на ўвазе ўсе гэтыя «зьлівы» размоваў чыноўнікаў.
  • Лукашэнка разумее, што пагроза захопу беларускіх земляў NATO, як той казаў, крыху перабольшаная.
  • Адзін пасыл — у Беларусі няма ўнутраных чыньнікаў дэстабілізацыі. Гэта сыгнал грамадзтву і Крамлю, што няма падставаў для перамоваў з грамадзтвам.
  • Другі пасыл — гэта спроба ўцягнуць Расею ў сваю канфрантацыю з Захадам.
  • Гэта адказ на патрабаваньні Расеі, што трэба праводзіць канстытуцыйную рэформу, вызваляць палітвязьняў, найперш Віктара Бабарыку, і адыходзіць ад улады.
  • Пра гэта казаў Лукашэнку Пуцін у Сочы, пра гэта казалі Нарышкін і Лаўроў, калі прыяжджалі ў Менск.
  • З пункту гледжаньня Крамля Лукашэнка страціў падтрымку беларускага грамадзтва, таму ўсе пагадненьні, якія заключаюцца зь ім цяпер, будуць адразу ці потым пастаўленыя пад сумнеў.