Яўген Разьнічэнка, затрыманы па «справе Ціханоўскага», напісаў ліст з «амэрыканкі». Ён просіць дапамагчы яму лекамі, газэтамі і пісаць яму лісты.

Яўгена Разьнічэнку затрымалі ранкам 30 траўня ў Горадні пасьля мітусьні на Савецкай плошчы, калі міліцыянт апынуўся на зямлі. Яўген, як ён пасьпеў расказаць Свабодзе, — менавіта той чалавек, які дапамог участковаму Ўладзімеру Казлоўскаму прызямліцца.

Яўген Разьнічэнка адразу пасьля затрыманьня

«Ён проста на мяне ўпаў, а я яго ўжо падхапіў адпаведна, каб ня даць чалавеку ўдарыцца аб нешта», — тлумачыў гарадзенец.

Па ягоных словах, бойкі не было, супрацоўнік МУС сам упаў на яго.

ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: «Ён проста на мяне ўпаў». Мужчына патлумачыў, чаму акуратна паклаў на зямлю міліцыянта ў Горадні ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: Што вядома пра міліцыянта, які ўпаў на пікеце Ціханоўскай у Горадні

Яўгену Разьнічэнку 35 гадоў, ён будаўнік. Нядаўна вярнуўся з працы ў Расеі. Бацька ў яго памёр, маці жыве ў Горадзенскай вобласьці. Цяпер ён у СІЗА на Валадарскага. Адтуль і напісаў ліст свайму сябру, уласьніку горадзенскай крамы «Адметнасьць» Сяргею Верамеенку. Ліст, напісаны 6 чэрвеня, ішоў каля двух тыдняў. Сяргей падзяліўся зьместам ліста з чытачамі Свабоды.

Сяргей Верамеенка атрымаў ліст ад зьняволенага Яўгена Разьнічэнкі

«Вось і занесла мяне доля за краты»

Агульны тон ліста аптымістычны, відаць, што Яўген трымаецца.

«Вось і занесла мяне доля за краты. Значыцца, гэта мой лёс. Але я не сумую. Тут таксама ёсьць жыцьцё», — піша ён.

Агульны тон ліста аптымістычны

Яўген дзякуе сям’і Сяргея і Вольгі Верамеенкаў за падтрымку вязьняў.

Праўда, адначасна прызнае, што ў СІЗА ня ўсё пазытыўна.

«Думак у галаве няшмат, больш сьлёз пры напісаньні лістоў», — адзначае ён.

Ліст ад Яўгена Разьнічэнкі

Яўген хоча, каб пра тое, што адбылося ў Горадні 29 траўня, даведалася як мага больш людзей. Ён просіць, каб людзі пісалі яму са словамі падтрымкі, пажадана па-беларуску. Каб хутчэй атрымаць адказ, Яўген прапануе ўкладаць у ліст дадатковы пусты канвэрт. Прызнаецца, што фінансавая сытуацыя ў яго ня вельмі добрая. Пасьля сьмерці бацькі засталося шмат даўгоў, маці выплачвае крэдыт, сястра мае неўзабаве нарадзіць, таму і сваякам складана яму дапамагаць грашыма.

Праз гэта ж ён мае патрэбу ў падпісцы на газэты, каб даведацца, што адбываецца ў краіне. Цяпер ёсьць магчымасьць чытаць толькі «Народную Волю».

Яўген просіць дасылаць яму лісты, прэсу і дапамагчы зь лекамі

Да таго ж Яўген просіць дапамагчы яму набыць украінскую мазь ад псарыязу «Бетасалік», якая каштуе 5 рублёў. На месяц ідзе 4–5 цюбікаў. Цяпер у ягонай хваробы пэрыяд абвастрэньня. У СІЗА ён таксама праходзіць курс лекаваньня, але, піша, гэта ня вельмі добра дапамагае.

«Усе мы ведаем, за што змагаемся і да чаго ідзем», — зьвяртаецца Яўген да чытачоў у лісьце.