«Саўкі» ня ёсьць беларусамі — Валерыя Навадворская ў 1996

Як пачыналася і чым завяршаецца першая чвэрць стагодзьдзя з Аляксандрам Лукашэнкам. Падкаст Сяргея Навумчыка пра найноўшую гісторыю Беларусі.

У пачатку 1996 году Расейская Дзярждума дэнансавала Белавескае пагадненьне аб ліквідацыі СССР, а кіраўнікі Беларусі і Расеі Ельцын і Лукашэнка ініцыявалі стварэньне «супольнасьці» з дзьвюх краінаў. Беларускі Народны Фронт вывеў на вуліцы Менску дзесяткі тысяч людзей, якія выступілі супраць беларуска-расейскай інтэграцыі, у якой яны бачылі пагрозу анэксіі сваёй краіны.

Сьцісла:

• Супраць беларуска-расейскага пагадненьня аб стварэньні новай «садружнасьці» ў Вярхоўным Савеце 13-га скліканьня прагаласавалі толькі тры дэпутаты -- Станіслаў Багданкевіч, Людзьміла Гразнова і Аляксандар Дабравольскі.
• БНФ пачаў падрыхтоўку да масавых акцый пратэсту з правядзеньня пікетаў.
• Аргкамітэт па сьвяткаваньню ўгодкаў незалежнасьці БНР узначаліў Васіль Быкаў
• 24 сакавіка 1996 на вуліцы Менску выйшла некалькі дзесяткаў тысяч чалавек. «Той чалавек, якога выбралі рабы, і які здрадзіў Бацькаўшчыне, які здрадзіў народу — перастаў быць прэзыдэнтам. Ён паставіў сябе па-за Канстытуцыяй і па-за законам. З таго часу, калі будуць падпісаныя гэтыя пагадненьні, ён перастае быць афіцыйным прэзыдэнтам» — заявіў на мітынгу Зянон Пазьняк.
• АМАП і спэцназ жорстка зьбілі дзесяткі людзей каля тэлецэнтру і на праспэкце. Пракурор Менску заявіў па тэлебачаньні, што супраць лідэраў БНФ узбуджаная крымінальная справа. Праз некалькі дзён Зянон Пазьняк і Сяргей Навумчык пакінулі Беларусь.
• «Гэта проста палітычная дывэрсія супраць сувэрэннай Беларусі і сувэрэннай Расеі, арганізаваная рэакцыйным атачэньнем прэзыдэнта Ельцына, які не разумее, у ва што, яго, уласна, уцягваюць. Лукашэнка здраджвае сваёй радзіме, — пракамэнтавала беларуска-расейскую дамову Валерыя Навадворская ў інтэрвію Радыё Свабода. — Мы бачылі цудоўны мітынг нацыянальна-дэмакратычных сілаў у Менску. Мы шчасьлівыя, што Васіль Быкаў падзяляе нацыянальныя памкненьні беларускага народа, і мы ўпэўненыя, што Алесь Адамовіч, калі б быў жывы, таксама далучыўся б да мітынгу. Але вырашае заўсёды маўклівая тупа жуючая большасьць, якая ня мае нацыянальнай ідэнтычнасьці. Саўкі ў Расеі не зьяўляюцца рускімі. Саўкі ў Беларусі ня ёсьць беларусамі, яны як былі, гэтак і застаюцца савецкімі людзьмі».
• 2 красавіка, у дзень падпісаньня дамовы, на вуліцы Менску выйшла да 40 000 чалавек, якія прайшлі шэсьцем па цэнтральных магістралях сталіцы.
• Мітынгі і шэсьці 24 сакавіка і 2 красавіка 1996 г. былі пракамэнтаваныя вядучымі СМІ сьвету, ляйтматыў камэнтароў — беларусы не жадаюць у Расею.