«Сувязі з машыністам не было, нічога не патлумачылі, не прасілі прабачэньня», — апавядае пра выпадак ў мэтро Паўліна Калтовіч.
«Пішыце нам афіцыйны запыт», — так адрэагавала прэсавая служба Менскага метрапалітэну на просьбу Радыё Свабода пракамэнтаваць здарэньне з Паўлінай Калтовіч.
28 верасьня паміж станцыямі мэтро «Кастрычніцкая» і «Плошча Леніна» адбыўся інцыдэнт з двума цягнікамі мэтро. Менскі метрапалітэн коратка патлумачыў здарэньне «няспраўнасьцю цягніка». У сацыяльных сетках і камэнтарах пад публікацыямі ў СМІ людзі пісалі пра пах паленага, спыненьне цягніка ў тунэлі і моцны ўдар, у выніку якога пасажыры вагонаў пападалі. У некаторых мэдыя зьявілася неафіцыйная вэрсія пра сутыкненьне цягнікоў.
32-гадовая мянчанка Паўліна Калтовіч ехала ў апошнім вагоне няспраўнага цягніка. Яна кажа, што падчас здарэньня яна моцна ўдарылася галавой, трапіла ў шпіталь. Асабліва яе абурае, што пасажырам ніяк не патлумачылі, што здарылася, не папрасілі прабачэньня і не прапанавалі дапамогу.
«Хачу патрабаваць кампэнсацыі», — заяўляе Паўліна. Яна шукае іншых пасажыраў з двух цягнікоў, якія лічаць сябе пацярпелымі ў інцыдэнце.
«Я вельмі сьпяшалася, села на „Кастрычніцкай“ у апошні вагон у пятніцу, 28 верасьня, прыблізна ў 17.40–17.45. Недзе пасярэдзіне шляху да станцыі „Плошча Леніна“ адчула моцны пах паленага. Было страшнавата, але дыму ці нечага падобнага да пажару не было. Было вельмі горача, некаторыя людзі дыхалі праз шалікі. Я чытала пасьля камэнтары, што ўжо на Кастрычніцкай гэты пах паленага быў адчувальны».
Паўліна апавядае, што цягнік спыніўся ў тунэлі, не даехаўшы да станцыі «Плошча Леніна». Спрабаваў рушыць, але спыніўся канчаткова. Людзі, паводле Паўліны, паводзіліся вельмі спакойна, адно што спрабавалі скантактавацца з машыністам праз гучную сувязь. Аднак гэта было безвынікова. Стаялі калі 5 хвілін.
«Спачатку ў мяне ўзьнікла думка, што раптам у нас уедуць. Але я сама сябе ўгаварыла: вядома ж, папярэдзяць, што мы тут стаім», — кажа Паўліна.
«У 17.53 мне піша знаёмы, зь якім мы дамаўляліся сустрэцца. Я якраз падышла да бліжэйшага пункту сувязі з кіроўцам і адпісала, што патрапіла ў аварыю ў мэтро. І ў гэты самы момант у нас урэзаўся цягнік, — працягвае Паўліна. — Пры гэтым я трымалася левай рукой за поручань, стоячы тварам да ўваходу і пішучы правай у тэлефоне. Я ўдарылася галавой у зоне вуха, недзе 3 сантымэтры ад скроні. Удар быў моцны, я ажно прысела, пачала енчыць. Людзей тузанула каго куды».
Паўліна кажа, што іншых траўмаваных ня бачыла. «Амаль адразу пасьля ўдару машыніст уключыў гучную сувязь і сказаў літаральна наступнае: „Не хвалюйцеся, мы хутка паедзем“. Людзі сталі вельмі абурацца, што, маўляў, як так можна».
Калі цягнік даехаў да станцыі «Плошча Леніна», дзьверы проста адчыніліся і людзі выйшлі.
Ніводзін з супрацоўнікаў мэтрапалітэну ня спраўдзіў, у якім стане пасажыры, і не прапаноўваў ім дапамогу ці тлумачэньні.
«Я сфатаграфавала той цягнік, які, відаць па ўсім, у нас уехаў. У яго моцна пакрыўленыя люстэркі. У ім таксама ехалі людзі. І далей ён паехаў зь людзьмі. Спытала на станцыі ў супрацоўніцы ў форме, у каго я магу патрабаваць кампэнсацыі. Яна: „Пачакайце, пачакайце“. Я схадзіла на адзін канец, на другі. Мяне дасылалі ў розныя пункты. У мяне настолькі пухла галава, што я ня вельмі разумела, што рабіць. Мне пачалі выклікаць хуткую дапамогу. Я сказала, што магу сама ісьці. А мне сказалі: „Не, пашкоджаньні фіксуе толькі хуткая дапамога“.
Паўліна кажа, што каб трохі супакоіцца і не чакаць у гадзіну „пік“ хуткай дапамогі ў натоўпе людзей, яна зайшла ў месца для дагляду пасажыраў з боку чыгуначнага вакзалу.
„Супрацоўнік аховы пачаў крычаць, каб я адтуль выйшла. Грукнуў крэслам па стале. Усё гэта было так непрыемна“, — апавядае дзяўчына. — Хуткая дапамога прыехала амаль праз паўгадзіны. Раней я ўжо сутыкалася з дактарамі хуткай дапамогі, гэта быў добры досьвед, але тут не пашанцавала. Брыгада сапраўды па-хамску сябе паводзіла, яны казалі, што не разумеюць беларускай мовы, патрабавалі, каб я размаўляла па-расейску. І да ўсяго сказалі, што не фіксуюць пашкоджаньняў, а трэба ехаць у шпіталь. А навошта было чакаць іх паўгадзіны, калі можна было адразу ехаць у шпіталь?».
Паўліну прывезьлі ў шпіталь хуткай дапамогі.
«Найперш мне прапанавалі здаць кроў з вэны на алькаголь. Я абурылася: навошта гэта? Урэшце доктар зьлітаваўся і сказаў, што можна падыхаць у трубачку. Яна паказала 0,00 ‰. Зрабілі тамаграфію і лёгкія тэсты. Сказалі, што ўсё нармальна, а калі будзе горш, то зьвярнуцца да нэўроляга».
«Нашмат пазьней я зразумела, што ня так добра пачувалася, як думала. Бо ня зь першага разу зразумела, дзе кабінэт тамаграфіі, а калі ўжо ішла туды, усё адно давялося перапытваць, хоць ён і быў блізка. Нават калі выйшла са шпіталя, то паехала ў іншы бок ад хаты, хаця нарадзілася і вырасла ў гэтым горадзе», — кажа яна.
На наступны дзень, насуперак прагнозу лекара, дзяўчына таксама кепска сябе адчувала, таксама і ў нядзелю.
«Мне млосна, баліць галава, крыху расплываюцца прадметы і ўвесь час хочацца прылегчы, — кажа яна. — Сёньня я разумею, што гэта ня проста ўдар, штосьці са мной ёсьць».
ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: Цягнік менскага мэтро спыніўся паміж станцыямі. Пасажыры кажуць пра сутыкненьне, Мэтрапалітэн абвяргаеУ афіцыйную вэрсію мэтрапалітэну пра тое, што людзі прынялі за сутыкненьне цягнікоў счапленьне вагонаў, Паўліна Калтовіч ня верыць.
«Гэта найгоршае. Самае балючае, што можа быць у такой сытуацыі, — тлумачыць яна. — Я разумею, што нават новая тэхніка можа пабіцца і самы найлепшы машыніст можа дапусьціць памылку. Але калі такую лухту пра гэта кажуць, то гэта жудасна. У іх быў час падумаць, перапрасіць. Але ніхто не прыносіў прабачэньняў. Удар такой сілы немагчымы пры счапленьні. І калі вы ведалі пра счапленьне, то чаму не папярэдзілі людзей, каб трымаліся, бо будзе ўдар? Мяне абурае, што такія рэчы адбываюцца, а пра іх ніхто ня хоча нічога сказаць».
Прадстаўнік прэсавай службы мэтрапалітэну Андрэй Дроб уважліва выслухаў ад журналістаў Радыё Свабода пра выпадак Паўліны Калтовіч. Ён нагадаў, што мэтрапалітэн прыносіў прабачэньні, і параіў пашукаць іх на tut.by і onliner.by. Сапраўды ў адной з публікацыяў пасажырам прынесеныя прабачэньні. Адказы на ўсе іншыя пытаньні ад мэтрапалітэну з нагоды гэтага інцыдэнту можна атрымаць толькі праз афіцыйны запыт, — паведаміў Радыё Свабода Андрэй Дроб.
У Таварыстве аховы правоў спажыўцоў Радыё Свабода паведамілі, што кожны пасажыр мэтро пасьля аплаты праезду застрахаваны паводле беларускага заканадаўства. Адпаведныя правы пасажыра рэгулююцца, у прыватнасьці, разьдзелам 12 Указу прэзыдэнта Рэспублікі Беларусі ад 25.08.2006 № 530 «Аб страхавой дзейнасьці».
«Дзяўчыне трэба зьвярнуцца з заявай у мэтрапалітэн», — параілі ў Таварыстве аховы правоў спажыўцоў.
ГЛЯДЗІЦЕ ТАКСАМА: «Езьдзілі на мора, нам заплацілі па 30 даляраў». Чаму маўчаць пацярпелыя ў аварыі беларусы?