Уладальнікі аўтамайстэрняў Горадні атрымалі ад уласьнікаў камунальнай маёмасьці паведамленьні, што арэнда памяшканьняў узрастае дзе ў два, а дзе нават у тры разы. Для многіх уладальнікаў СТА і шынамантажу гэта было зусім неспадзявана.
Гаспадары аўтамайстэрняў сабраліся і напісалі ліст да гарадзенскіх уладаў з просьбай не падвышаць арэндную плату за памяшканьні, бо гэта пагражае спыненьнем бізнэсу.
Спадар Аркадзь кажа, што трымае невялікую майстэрню, дзе займаецца пераважна заменай масла для аўтамабіляў, і з падвышэньнем кошту арэнды папросту ня здолее далей весьці свой бізнэс. Ён не разумее, навошта дзяржава так ставіцца да яго, бо цяпер ён плаціць усе падаткі, а так яму давядзецца закрываць індывідуальную дзейнасьць і працаваць пад «чорным сьцягам», як робяць ужо многія.
— У нас і так шмат хто з кліентаў ужо адышоў да так званых «гаражнікаў», бо там рамонт абыходзіцца таньней. Але там людзям не даюць гарантыі. Мы ж плацім усе падаткі, гарантуем рамонт, а там людзі пры зачыненых варотах робяць па-чорнаму і ніякіх грошай у дзяржаўную казну не пералічваюць.
А вось спадар Аляксей ужо вывез сваё абсталяваньне з арандаванага памяшканьня, Кажа, што пашэнціла — удалося знайсьці месца арэнды ў прыватнага гаспадара. Запрашае зайсьці ў былы свой гараж і паглядзець, за што наагул у яго бралі грошы — 60 квадратных мэтраў яму каштавалі два мільёны рублёў на месяц. Мы адчынілі дзьверы, і сапраўды — убачанаму можна толькі жахнуцца.
— Ну вось тут ёсьць сьцены, часткова — падлога, якую трэба рамантаваць, вароты — іх таксама трэба было зрабіць, таму што будынак быў збудаваны яшчэ да вайны. Дах тут ніхто не рамантаваў недзе 25 гадоў, і часткова яго нават няма...
Спадар Аляксей распавядае, што апошнім часам стала праблематычна разьлічвацца нават за гэтую арэнду, бо заўважна зьменшылася колькасьць кліентаў. Кажа, што аўтарамонтны бізнэс ня могуць утрымліваць нават тыя, у каго свае ўласныя памяшканьні — улады робяць усё дзеля таго, каб яны не маглі працаваць.
— Усе зараз церпяць ад праблемаў. Да прыкладу, такая вядомая і буйная аўтамайстэрня, як «Аўтадоктар», не задзірае вялікіх коштаў за свае паслугі, але, тым ня менш, працы ў іх таксама няма, бо людзі папросту ня могуць плаціць. У іх свае памяшканьні, але трэба сплаціць падаткі за работнікаў, проста падаткі, існуе яшчэ шмат таго, што можна аднесьці да схаваных падаткаў. Да прыкладу, тыя ж самыя судовыя затраты, якія ўзьнікаюць у любой аўтамайстэрні ў выніку супярэчлівых адносін з кліентамі — гэта насамрэч таксама вялікія расходы.
Спадар Васіль дадае, што колькі гадоў таму дзяржава паспрабавала выводзіць людзей з гаражоў, каб яны працавалі афіцыйна, плацілі падаткі. Дзеля гэтага прынялі новае заканадаўства. Няхай, кажа Васіль, і зусім сырое, але, тым ня менш, многія легалізавалі сваю працу. Праўда, на працягу паўгода зноў мусілі вярнуцца «пад чорны сьцяг».
— Таму што пасьля ўвядзеньня заканадаўства раптоўна зьявіўся новы закон, паводле якога за кожнага работніка аўтамайстэрні давялося плаціць падатак — тады гэта складала мільён з хвосьцікам. Вы не пасьпелі пачаць працаваць, а ўжо адразу заплаціце за бухгальтара, за прыбіральшчыцу і каго заўгодна. Людзі тады вярнуліся ў гаражы, і такая ж пэрспэктыва цяпер пагражае і нам: працаваць «па-чорнаму» і не плаціць ніякіх падаткаў. Максымум, што нам пагражае за гэта — штраф у 900 тысяч, і ўсё. А ўявіце, калі арэндную плату мне прапануюць 5–6 мільёнаў, то мне зручней заплаціць прыватніку мільён за гараж і за той самы штраф. А да ўсяго, я ня буду мець праблемаў з падатковай, санэпідэмстанцыяй, пажарнікамі і іншымі службамі.