Сэпаратысты ў Данецку правялі маршам па вуліцах гораду палонных украінскіх вайскоўцаў у суправаджэньні ўзброеных людзей з сабакамі. Які рэзананс выклікала гэтая акцыя ў сьвеце і Беларусі? Ці скарэктуе яна стаўленьне беларусаў да падзеяў у Данбасе і да бакоў — удзельнікаў гэтага канфлікту? На гэтыя пытаньні адказвае каардынатар ініцыятывы «Хрысьціянскі рух» Аляксей Шэін.
Цыганкоў: Міжнародныя праваабарончыя арганізацыі ўжо асудзілі арганізаваны сэпаратыстамі «марш» і нагадалі, што Жэнэўская канвэнцыя па правах чалавека забараняе зьневажальнае стаўленьне да палонных. Які рэзананс гэтая акцыя выклікала ў сьвеце, ці прынесла яна сэпаратыстам карысьць альбо адны мінусы?
Шэін: Хіба што магу сказаць пра ўласныя адчуваньні. Мне гэта нагадала фашыстоўскую Нямеччыну. Гэта была абсалютна таталітарная атмасфэра, нешта сталінска-гітлераўскае, уражаньне цалкам інфэрнальнае. Безабаронныя людзі, сабакі, штыхі. Пра якую тут гуманнасьць, пра якія «сьветлыя ідэалы Наваросіі» можна казаць? Мне здаецца, ва ўсім сьвеце піяр-эфэкт атрымаўся нэгатыўны і адваротны.
Цыганкоў: Якое ўражаньне гэтая акцыя магла мець на беларусаў — у сэнсе славутай беларускай талерантнасьці і міралюбнасьці? Ці магла яна скарэктаваць іхняе стаўленьне да абодвух бакоў украінскага канфлікту?
Шэін: Мне здаецца, што большасьць беларусаў даўно ўжо вызначылася са сваім стаўленьнем. За гэтыя паўгода можна ўжо было прыняць той ці іншы бок, бок праўды альбо няпраўды. І гэта ня першы «вызначальны» выпадак — тая ж гісторыя з малайзійскім самалётам. Для тых людзей, якія разумеюць, што адбываецца, гэтая гісторыя толькі падкрэсьліла іхнія перакананьні, разуменьне таго, што за сілы стаяць за сэпаратыстамі, які сьветапогляд кіруе гэтымі людзьмі.
А тыя людзі, якія падтрымліваюць расейскі погляд, ідэі «русского мира» — для іх гэта таксама было чымсьці новым, што магло пераканаць іх у адваротным. Чалавек заўсёды можа знайсьці апраўданьні і тлумачэньні для любой сытуацыі, якая яму невыгодная. Тое, як расейскія каналы падаюць інфармацыю — зразумела, што чалавек, які давярае ім, не глядзіць расейскае тэлебачаньне крытычна, ён проста ідзе ўсьлед гэтаму і наўрад ці можа сьвядома і цьвяроза ацаніць сами падзеі.