15 лютага паказ опэры «Кармэн» Бізэ ў Вялікім тэатры опэры і балету Беларусі быў прымеркаваны да 110-й гадавіны з дня народзінаў выдатнай беларускай сьпявачкі Ларысы Александроўскай. Менавіта яна 25 траўня 1933 году выконвала гэтую партыю ў дзень, калі распачаў сваю працу новы ў Беларусі тэатар.
Напачатку ягоная трупа давала спэктаклі на розных сцэнах сталіцы Беларусі. Аднак мала хто ведае, што менавіта Ларыса Пампееўна абрала месца для будаўніцтва галоўнага тэатру краіны. Выканаўца вядучых партыяў у многіх творах клясычнага опэрнага рэпэртуару, яна выступіла і як рэжысэр-пастаноўшчык шэрагу твораў беларускіх кампазытараў, такіх, як «Дзяўчына з Палесься» і «Міхась Падгорны» Цікоцкага, «Яснае сьвітаньне» Туранкова, «Надзея Дурава» Багатырова, а таксама актыўна ўключала ў канцэртныя праграмы беларускія народныя песьні. На пачатку 40-х яна была першай сярод дзеячоў беларускага мастацтва, хто атрымаў званьне народнай артысткі СССР.
Да гэтага юбілею каля ўваходу ў камэрную залю ВТОБ Беларусі імя Александроўскай была разгорнутая невялікая выстава аднаго дня, падрыхтаваная тэатрам разам зь Дзяржаўным музэем тэатральнай і музычнай культуры Беларусі.
Тут можна было ўбачыць архіўныя здымкі сьпявачкі, яе сцэнічныя касьцюмы і біжутэрыю, а таксама даўнія тэатральныя афішы. Сярод іх — арыгінальныя афішы спэктаклю «Кармэн» 1932 і 1945 гадоў, надрукаваныя на беларускай мове. Да слова, афіша да 110-гадовага юбілею сьпявачкі была расейскамоўная...
Юбілей Ларысы Александроўскай быў адзначаны паказам «Кармэн» у пастаноўцы Маргарыты Ізворскай-Елізар’евай, дырыжаваў Андрэй Галанаў. Галоўную партыю выканала Аксана Волкава, якую сёньня можна сьмела называць сапраўднай зоркай сусьветнай опэрнай сцэны. Выпускніца Дзяржаўнай акадэміі музыкі Беларусі па класе Лідзіі Галушкінай, яна ўжо студэнткай 3 курсу была запрошана ў трупу ВТОБ, у 2010 годзе атрымала статус запрошанай салісткі Вялікага тэатру Расеі, а ў пачатку 2013 году дэбютавала на сцэне Мэтраполітан-опэра ў партыі Мадалены ў опэры «Рыгалета». Да ўсяго іншага, Аксана Волкава выступіла як ініцыятар і суаўтар праэкту «Опэра-мадэрн», сэнс якога палягаў на ідэі супрацьпастаўленьня опэрнай клясыкі яе сучасным аранжаваньням у стылістыцы сымфа-рок, джаз-рок і красовэр.
Удзел Аксаны Волкавай у спэктаклі, прысьвечаным Ларысе Александроўскай, быў дакладна пралічаным ходам кіраўніцтва тэатру.
Напачатку ягоная трупа давала спэктаклі на розных сцэнах сталіцы Беларусі. Аднак мала хто ведае, што менавіта Ларыса Пампееўна абрала месца для будаўніцтва галоўнага тэатру краіны. Выканаўца вядучых партыяў у многіх творах клясычнага опэрнага рэпэртуару, яна выступіла і як рэжысэр-пастаноўшчык шэрагу твораў беларускіх кампазытараў, такіх, як «Дзяўчына з Палесься» і «Міхась Падгорны» Цікоцкага, «Яснае сьвітаньне» Туранкова, «Надзея Дурава» Багатырова, а таксама актыўна ўключала ў канцэртныя праграмы беларускія народныя песьні. На пачатку 40-х яна была першай сярод дзеячоў беларускага мастацтва, хто атрымаў званьне народнай артысткі СССР.
Да гэтага юбілею каля ўваходу ў камэрную залю ВТОБ Беларусі імя Александроўскай была разгорнутая невялікая выстава аднаго дня, падрыхтаваная тэатрам разам зь Дзяржаўным музэем тэатральнай і музычнай культуры Беларусі.
Тут можна было ўбачыць архіўныя здымкі сьпявачкі, яе сцэнічныя касьцюмы і біжутэрыю, а таксама даўнія тэатральныя афішы. Сярод іх — арыгінальныя афішы спэктаклю «Кармэн» 1932 і 1945 гадоў, надрукаваныя на беларускай мове. Да слова, афіша да 110-гадовага юбілею сьпявачкі была расейскамоўная...
Удзел Аксаны Волкавай у спэктаклі, прысьвечаным Ларысе Александроўскай, быў дакладна пралічаным ходам кіраўніцтва тэатру.