Нарыльскае паўстаньне 1953 году: архіўныя здымкі

Палітвязьні ў часе працы ў каменным кар'еры, 1955 год. (фота з Архіву Цэнтру дасьледваньня вызвольнага руху, Украіна)

Праца ў лягеры, 1955 год.

Лягернае вясельле, 1956 год.

Яўген Грыцяк, адзін з арганізатараў Нарыльскага паўстаньня.

Гафт, які ад 1999 году захоўваецца ў фондах Тэрнопальскага гісторыка-мэмарыяльнага музэю палітычных вязьняў. Праца вышытая ў Нарыльску ў 1948 годзе.

Гафт, які ад 1999 году захоўваецца ў фондах Тэрнопальскага гісторыка-мэмарыяльнага музэю палітычных вязьняў. Праца вышытая ў Нарыльску ў 1948 годзе.

Гэта схема 3-га мужчынскага лягеру, як ён выглядаў 4 жніўня 1953 г., падчас расстрэлу зоны. Удзельнік паўстаньня Аляксандар Валюмс (Латвія) замаляваў гэтыя схемы і распавёў, рухаючы алоўкам, як у лягер ўрываліся грузавікі з салдатамі і па якіх бараках яны адкрывалі агонь (фота прадстаўлена кінастудыяй «Заповіт»).

Сяброўкі Стэфа Каваль і Ганна Мазэпа, 6-ы жаночы лягер, актыўныя ўдзельніцы галадоўкі і паўстаньня пад дэвізам «Свабода альбо сьмерць».

Бронюс Златку (Літва), актыўны ўдзельнік паўстаньня ў 5-й зоне, цяпер -- кіраўнік арганізацыі колішніх палітвязьняў «Нарыльскія віцязі».

Ганна Мазэпа, адна з кіраўнікоў паўстаньня ў 6-м жаночым лягеры і Мікола Юрэчка, удзельнік паўстаньня ў 4-м лягеры.

Аляксандар Петрыч, удзельнік падзеяў у 3-й зоне, якія ён апісаў у сваёй паэме аб Нарыльскім паўстаньні.

Ніна Петрыч, жонка Аляксандра Петрыча, актывістка 6-й зоны адзінага жаночага лягеру ў Нарыльску. .

Пятро Саранчук, 3-я мужчынская зона, 28 гадоў катаржных прац, удзельнік паўстаньня.

Настасься Тарнеўская, удзельніца паўстаньня ў 6-м жаночым лягеры. 

Фрагмэнты помніка вязьням Нарыльску пад гарой Шмідта.

Фрагмэнты помніка вязьням Нарыльску пад гарой Шмідта.

Фрагмэнты помніка вязьням Нарыльску пад гарой Шмідта.