Варкута: Ад ГУЛАГу да прамысловага заняпаду

Варкуцінскія лягеры былі заснаваныя ў 1931 годзе і існавалі да 1956-га.

Два варкуцінскія зьняволеныя пасьля вызваленьня. Справа - былы вайсковец Арміі Краёвай.

Вязьні ГУЛАГу на пабудове Паўночнапячорскай чыгункі.

Лягерныя ахоўнікі. Ахоўнікі звычайна служылі па трохгадовых кантрактах пасьля заканчэньня абавязковай вайсковай службы.

Жаўнер Арміі Краёвай Стэфан Юзэфовіч, арыштаваны ў 1945 і асуджаны на сьмерць. Сьмяротны прысуд быў заменены 20 гадамі лягероў. Юзэфовіч удзельнічаў у лягерным страйку на шахце №29. Вярнуўся ў Польшчу ў 1956-м.

Могілкі вязьняў і ссыльных на фоне шахтаў. На магілах ставіліся слупкі зь лягерным нумарам памерлага. Пасьля 1956 году вызваленыя вязьні апазнавалі магілы і ставілі на іх крыжы з імёнамі.

Лягерныя могілкі сёньня.

Закінутыя дамы на беразе ракі Варкута.

Закінутыя дамы ў пасёлку Варгашор.

Уваход на шахту "Варкуцінская", дзе ў выніку выбуху на пачатку лютага загінула 18 чалавек.

Побач з шахтай "Варкуцінская" - польскі помнік ахвярам ГУЛЯГу.

Побач - украінская дошка памяці ахвяраў ГУЛАГу.

Першы ў Варкуце помнік ахвярам палітычных рэпрэсіяў.

"Фрэскі" на жылым доме.

Уваход на шахту "Камсамольская?, зачыненую ў 1990-х гадах.

Пано дружбы Комі АССР з Баўгарыяй.

Закінуты дом у пасёлку Варгашор.