Працоўны калектыў былое філіі Менскага трактарнага
заводу, Смаргонскі агрэгатны завод, знаходзіцца ў стане ціхага пратэсту.
Усё лета на прадпрыемстве не плацілі заробку. Абяцаньні кіраўніцтва выплаціць
грошы ў першай дэкадзе верасьня выкананыя толькі часткова: запазычанасьць
за апошні месяц яшчэ застаецца.
Першы трывожны сыгнал для кіраўніцтва прадпрыемства прагучаў 30 жніўня:
адмысловая дэлегацыя працоўных заявіла дырэктару, што іхным сем’ям няма
за што выпраўляць у школу дзяцей (апошнім разам грошы былі выплачаныя ў
чэрвені за… красавік).
Ультыматум быў жорсткі: трактарны завод будзе стаяць да таго часу, пакуль
ня будзе кампэнсаваная запазычанасьць за лета. Тады кіраўнік агрэгатнага
заводу Павал Шыркавец абяцаў, што да 5 верасьня грошы знойдзе. Аднак стыхійна
створаны страйкам адмовіўся верыць абяцаньням, заявіўшы, што калектыў не
пачне працу, пакуль ня ўбачыць, так бы мовіць, жывых грошай.
Дарэчы, сродкі знайшліся толькі ўчора, і тое — за чэрвень і ліпень.
Рабочыя мяркуюць, што неаплачаным жніўнем пачынаецца новая старонка будучых
запазычанасьцяў перад заводзкімі працоўнымі.
Смаргонскае прадпрыемства, перш за ўсё вядомае сваімі міні-трактарамі
для малых і прыватных гаспадарак, вось ужо некалькі гадоў аніяк ня можа
ўвайсьці ў нармальны працоўны рытм. Па сабекошту тэхніка паступова наблізілася
да швэдзкіх, нямецкіх, польскіх аналягаў, якія ў якасьці ды эстэтычнаму
выгляду куды больш прывабныя.
Кошт міні-трактара з асноўнымі агрэгатамі цяпер складае каля $3.000.
Але многія нават патэнцыйныя спажыўцы важка зазначаюць, што за такія грошы
можна набыць прыстойны аўтамабіль. Таму замест асвойваньня новых рынкаў
збыту паступова пачалася праца на склад. Старыя партнэры, пераважна ў Расеі,
адмаўляюцца набываць тэхніку, якая заўважна падаражэла. Адпаведна, няма
ўласных абаротных сродкаў, узьніклі адчувальныя даўгі, праблемы з мытным
афармленьнем рухавікоў. А гэта, паводле кіраўніцтва заводу, галоўная праблема.
Гаворыць першы намесьнік кіраўніка Смаргонскага агрэгатнага заводу Баляслаў
Тамашэвіч:
“Такіх рухавікоў у Беларусі не выпускаюць. Мы іх атрымліваем з Чэхіі.
Можна ставіць амэрыканскія, можна югаслаўскія. Але ўсё роўна пры атрыманьні
даводзіцца даплочваць за мытнае афармленьне 30% ад кошту. Адсюль і дарагоўля.
Яшчэ напачатку года трактар каштаваў прыблізна $1.400, цяпер удвая даражэй.
Адно толькі кола каштуе 16 тысячаў рублёў, хоць напрыканцы мінулага году
каштавала 3-4 тысячы”.
Становіцца нормаю, што й без таго невялікія заробкі працаўнікам затрымліваюцца
па тры-чатыры месяцы.
Ігар Карней, Менск
