15 сьнежня ў Магілёве, як і па ўсёй Беларусі, цэлы дзень дзейнічалі абмежаваньні на продаж алькагольных напояў і піва. Дзень цьвярозасьці праходзіў «у сувязі з рэспубліканскай акцыяй «Прафіляктыка і ты». Як пазначана на абвестках у магілёўскіх крамах, абмежаваньні на продаж алькаголю ўвялі ў межах выкананьня дырэктывы прэзыдэнта «Аб захадах па ўмацаваньні грамадзкай бясьпекі і дысцыпліны», а таксама дзеля папярэджаньня правапарушэньняў і п’янства сярод насельніцтва.
Дзень цьвярозасьці ў Магілёве для многіх пітушчых стаўся неспадзяванкай. У віна-гарэлачных аддзелах крамаў наведнікаў абвесткай інфармавалі, што продаж алькагольных напояў 15 сьнежня абмежаваны. Рэакцыя людзей, якія наведаліся па алькаголь на пахмелку, была прадказальна чаканай. У мікрараёне «Юбілейны» гутару з двума мужчынамі, якія выйшлі з аптэкі:
«Мы сёньня падняліся, абышлі ўсе крамы — нідзе не даюць, нават піва не даюць. Такое было 1 верасьня, калі дзеці ў школы пайшлі, ну, дык гэта зразумела, а сёньня, перад новым годам — мы не разумеем, навошта…»
Карэспандэнт: «Чым будзеце лячыцца?»
Мужчыны: «Ну во ў аптэку зайшлі настойку глогу ўзялі. Альбо „ламінат“ (прэпарат „Ламівіт“), калі натрапім. Ён 95 градусаў стограмовая бутэлька — пакруцей гарэлкі будзе. Цяпер пойдзем у другую аптэку. А так нідзе болей. Во абышлі мы, нябогі, усё».
Ля іншай крамы гутару з падпітым хлопцам. Пра дзень цьвярозасьці, кажа ён, пачуць пасьпеў яшчэ ўчора па радыё:
«Я падтрымліваю гэты дзень, але ж у дзень цьвярозасьці п’яных яшчэ больш паводле статыстыкі. Я пра тое ведаю. Людзі п’юць пастаянна, гэта не залежыць ад таго, ёсьць дзень цьвярозасьці ці не. Калі ў крамах сьпіртнога няма, яны ідуць на „кропкі“».
Меркаваньне яшчэ аднаго наведніка крамы:
Карэспандэнт: «Сёньня дзень цьвярозасьці!»
Мужчына: «Дужа добра!»
Карэспандэнт: «Падтрымліваеце такую ініцыятыву, ці ня дужа?»
Мужчына: «Падтрымліваю, бо дома гарэлка ёсьць. Пайду вып’ю ды спаць буду. Яны проста пазбаўляюць крамы выручкі. У іх абароту няма ніякага. Маленькія крамы, што яны будуць прадаваць — хлеб, ці што? За што яны будуць жыць самі?».
Катэгарычна падтрымліваюць супрацьалькагольную акцыю ўладаў, як высьветлілася ля крамаў «Юбілейнага», жанчыны:
«Сем’яў распадаецца дужа шмат. Дома скандалы. Каму гэта прыемна, калі муж п’е. Нават многа жанчын цяпер сьпіваецца».
Карэспандэнт: «А можа, гэта ад жыцьця нашага адбываецца такога няпростага?»
Спадарыня: «Ну, калі няма жаданьня такога, мы не сап’емся».
Яшчэ адна спадарыня: «Я падтрымліваю такую ініцыятыву. Гэта дужа правільна, паколькі наш народ цяпер перастаў верыць і ў Бога і ў чорта. А верыць толькі ў гэтае „чарніла“. Няхай бы яго і век не было. Кожны сваё жыцьцё разумее па-свойму. Ёсьць шмат цікавага. І трэба рабіць тое, што цікава».
Меркаваньне мужчынаў супрацьлеглае.
Спадар: «Гэта поўнае трызьненьне. Я нават узяў во тут, каб яго адзначыць. Наагул выходныя — чалавеку трэба зьняць стрэс. А ў нас, па-мойму, акрамя гарэлкі няма нічога. Што вы хочаце яму прапанаваць — пайсьці ў тэатар, кіно? Таму гэта адзіны даступны спосаб нямнога разьняволіцца».
Яшчэ адзін спадар: «Той, хто захоча выпіць, той знойдзе заўжды. Будуць труціцца — набываць на руках. Яны хочуць, каб народ ня піў, але гэта цяжка. Гэта ў крыві закладзена. Людзі пілі, п’юць і будуць піць ад нашага не адбытага як сьлед жыцьця. Няма грошай, няма нічога. Практычна людзям няма куды падзецца».
Дзень цьвярозасьці ў Магілёве для многіх пітушчых стаўся неспадзяванкай. У віна-гарэлачных аддзелах крамаў наведнікаў абвесткай інфармавалі, што продаж алькагольных напояў 15 сьнежня абмежаваны. Рэакцыя людзей, якія наведаліся па алькаголь на пахмелку, была прадказальна чаканай. У мікрараёне «Юбілейны» гутару з двума мужчынамі, якія выйшлі з аптэкі:
«Мы сёньня падняліся, абышлі ўсе крамы — нідзе не даюць, нават піва не даюць. Такое было 1 верасьня, калі дзеці ў школы пайшлі, ну, дык гэта зразумела, а сёньня, перад новым годам — мы не разумеем, навошта…»
Карэспандэнт: «Чым будзеце лячыцца?»
Мужчыны: «Ну во ў аптэку зайшлі настойку глогу ўзялі. Альбо „ламінат“ (прэпарат „Ламівіт“), калі натрапім. Ён 95 градусаў стограмовая бутэлька — пакруцей гарэлкі будзе. Цяпер пойдзем у другую аптэку. А так нідзе болей. Во абышлі мы, нябогі, усё».
Ля іншай крамы гутару з падпітым хлопцам. Пра дзень цьвярозасьці, кажа ён, пачуць пасьпеў яшчэ ўчора па радыё:
«Я падтрымліваю гэты дзень, але ж у дзень цьвярозасьці п’яных яшчэ больш паводле статыстыкі. Я пра тое ведаю. Людзі п’юць пастаянна, гэта не залежыць ад таго, ёсьць дзень цьвярозасьці ці не. Калі ў крамах сьпіртнога няма, яны ідуць на „кропкі“».
Меркаваньне яшчэ аднаго наведніка крамы:
Карэспандэнт: «Сёньня дзень цьвярозасьці!»
Мужчына: «Дужа добра!»
Карэспандэнт: «Падтрымліваеце такую ініцыятыву, ці ня дужа?»
Мужчына: «Падтрымліваю, бо дома гарэлка ёсьць. Пайду вып’ю ды спаць буду. Яны проста пазбаўляюць крамы выручкі. У іх абароту няма ніякага. Маленькія крамы, што яны будуць прадаваць — хлеб, ці што? За што яны будуць жыць самі?».
Катэгарычна падтрымліваюць супрацьалькагольную акцыю ўладаў, як высьветлілася ля крамаў «Юбілейнага», жанчыны:
«Сем’яў распадаецца дужа шмат. Дома скандалы. Каму гэта прыемна, калі муж п’е. Нават многа жанчын цяпер сьпіваецца».
Карэспандэнт: «А можа, гэта ад жыцьця нашага адбываецца такога няпростага?»
Спадарыня: «Ну, калі няма жаданьня такога, мы не сап’емся».
Яшчэ адна спадарыня: «Я падтрымліваю такую ініцыятыву. Гэта дужа правільна, паколькі наш народ цяпер перастаў верыць і ў Бога і ў чорта. А верыць толькі ў гэтае „чарніла“. Няхай бы яго і век не было. Кожны сваё жыцьцё разумее па-свойму. Ёсьць шмат цікавага. І трэба рабіць тое, што цікава».
Меркаваньне мужчынаў супрацьлеглае.
Спадар: «Гэта поўнае трызьненьне. Я нават узяў во тут, каб яго адзначыць. Наагул выходныя — чалавеку трэба зьняць стрэс. А ў нас, па-мойму, акрамя гарэлкі няма нічога. Што вы хочаце яму прапанаваць — пайсьці ў тэатар, кіно? Таму гэта адзіны даступны спосаб нямнога разьняволіцца».
Яшчэ адзін спадар: «Той, хто захоча выпіць, той знойдзе заўжды. Будуць труціцца — набываць на руках. Яны хочуць, каб народ ня піў, але гэта цяжка. Гэта ў крыві закладзена. Людзі пілі, п’юць і будуць піць ад нашага не адбытага як сьлед жыцьця. Няма грошай, няма нічога. Практычна людзям няма куды падзецца».