Зь якіх прычын беларускія ўлады дагэтуль не ўхвалілі дамову аб спрошчаным перасячэньні мяжы грамадзянамі Беларусі і Польшчы, якія жывуць у памежных раёнах? Ці ёсьць пэрспэктывы ў найбліжэйшы час для паляпшэньня адносінаў паміж афіцыйнымі Менскам і Варшавай? На гэтыя пытаньні адказвае палітоляг Андрэй Фёдараў.
Паміж Беларусьсю і Польшчай дагэтуль не запрацавала дамова аб «малым памежным руху». Афіцыйны Менск фактычна не хавае, што прычынай гэтага сталі палітычныя матывы. Як бы вы ацанілі такія паводзіны беларускага кіраўніцтва?
Фёдараў: «Я б сказаў, што з пункту гледжаньня беларускіх уладаў гэта даволі лягічныя паводзіны. Гэтыя дамовы з Польшчай, Літвой і Латвіяй былі падпісаныя падчас гэтак званай „адлігі“ — да прэзыдэнцкіх выбараў 2010 году. Але пасьля гэтага адносіны пагоршыліся, і цяпер мне падаецца, што беларускаму кіраўніцтву зусім ня хочацца, каб шмат людзей зь Беларусі езьдзіла ў Польшчу і бачыла жыцьцё там, дый каб палякі сюды прыяжджалі.
Што тычыцца інтарэсаў звычайных жыхароў памежных раёнаў, то гэта не настолькі істотная рэч для ўладаў, каб паступацца сваімі палітычнымі прынцыпамі».
Цыганкоў: «Але з Латвіяй такая дамова працуе…»
Фёдараў: «Па-першае, там памежная зона вельмі малая, і людзей там жыве адносна няшмат. І галоўнае — з Латвіяй палітычныя адносіны ў Беларусі нашмат лепшыя, чым з Польшчай. Афіцыйныя латвійскія асобы ніколі апошнім часам жорстка не выказваліся наконт унутранай палітыкі беларускіх уладаў. Гэта, як мне падаецца, і стала асноўнай прычынай, чаму гэтае пагадненьне запрацавала».
Цыганкоў: «Ці ёсьць пэрспэктывы ў найбліжэйшы час для паляпшэньня адносінаў паміж афіцыйнымі Менскам і Варшавай? Я маю на ўвазе — пры цяперашняй уладзе? Што могуць зрабіць афіцыйныя ўлады з абодвух бакоў, каб палепшыць дачыненьні?»
Фёдараў: «Як ні шкада, але, на мой погляд, істотных паляпшэньняў чакаць не выпадае. Для іх паляпшэньня ці адзін, ці другі бок павінен цалкам зьмяніць сваё стаўленьне да партнэра. Я ня бачу магчымасьці для такой зьмены ні з таго, ні з другога боку».
Фёдараў: «Я б сказаў, што з пункту гледжаньня беларускіх уладаў гэта даволі лягічныя паводзіны. Гэтыя дамовы з Польшчай, Літвой і Латвіяй былі падпісаныя падчас гэтак званай „адлігі“ — да прэзыдэнцкіх выбараў 2010 году. Але пасьля гэтага адносіны пагоршыліся, і цяпер мне падаецца, што беларускаму кіраўніцтву зусім ня хочацца, каб шмат людзей зь Беларусі езьдзіла ў Польшчу і бачыла жыцьцё там, дый каб палякі сюды прыяжджалі.
Што тычыцца інтарэсаў звычайных жыхароў памежных раёнаў, то гэта не настолькі істотная рэч для ўладаў, каб паступацца сваімі палітычнымі прынцыпамі».
Цыганкоў: «Але з Латвіяй такая дамова працуе…»
Фёдараў: «Па-першае, там памежная зона вельмі малая, і людзей там жыве адносна няшмат. І галоўнае — з Латвіяй палітычныя адносіны ў Беларусі нашмат лепшыя, чым з Польшчай. Афіцыйныя латвійскія асобы ніколі апошнім часам жорстка не выказваліся наконт унутранай палітыкі беларускіх уладаў. Гэта, як мне падаецца, і стала асноўнай прычынай, чаму гэтае пагадненьне запрацавала».
Цыганкоў: «Ці ёсьць пэрспэктывы ў найбліжэйшы час для паляпшэньня адносінаў паміж афіцыйнымі Менскам і Варшавай? Я маю на ўвазе — пры цяперашняй уладзе? Што могуць зрабіць афіцыйныя ўлады з абодвух бакоў, каб палепшыць дачыненьні?»
Фёдараў: «Як ні шкада, але, на мой погляд, істотных паляпшэньняў чакаць не выпадае. Для іх паляпшэньня ці адзін, ці другі бок павінен цалкам зьмяніць сваё стаўленьне да партнэра. Я ня бачу магчымасьці для такой зьмены ні з таго, ні з другога боку».