Расея ня будзе скарачаць пастаўкі нафты ў Беларусь у апошнім квартале году. Па выніках чарговага раўнду перамоваў, які прайшоў у Маскве 31 кастрычніка і 1 лістапада, дасягнутая дамоўленасьць, што ў IV квартале сёлета Расея паставіць у Беларусь 5,3 млн. тон нафты. Пра гэта паведаміў 2 лістапада на пасяджэньні Рады міністраў першы віцэ-прэм'ер Беларусі Ўладзімер Сямашка, перадае БелаПАН.
Раней Масква заяўляла аб плянах скараціць пастаўкі нафты ў Беларусь у IV квартале 2012 году з 5,3 млн. да 4 млн. тон у адказ на бізнэс з «растваральнікамі», якім беларускі бок займалася ў першым паўгодзьдзі. Нафтапрадукты, вырабленыя ў Беларусі з расейскай сыравіны, экспартаваліся ў Эўропу пад выглядам растваральнікаў і разбаўляльнікаў, якія не абкладаюцца экспартным мытам. Паколькі гэтае мыта павінна было паступаць у расейскі бюджэт, Расея недалічылася буйной сумы.
У кастрычніку, паводле расейскай статыстыкі, у Беларусь было пастаўлена 1 млн. 347 тыс. тон нафты, або на 22% менш, чым у верасьні.
26 кастрычніка віцэ-прэм'ер РФ Аркадзь Дварковіч паведаміў, што пытаньне аб аб'ёме паставак нафты ў Беларусь у 2012 і 2013 гадах бакі абмяркоўваюць ва ўвязцы з рашэньнем праблемы экспарту Менскам растваральнікаў.
29 кастрычніка інфармаваная крыніца паведаміла, што Масква патрабуе ад Беларусі кампэнсаваць 1,5 млрд. даляраў у якасьці недаатрыманага мыта ад бізнэсу «растваральнікаў».
Заяву віцэ-прэм'ера Беларусі аб аднаўленьні аб'ему расейскіх нафтавых паставак у 2012 годзе мы папрасілі пракамэнтаваць экспэрта ў энэргетычных пытаньнях, аглядальніцу газэты «Беларусы і рынак» Тацяну Манёнак.
РС: Тацяна, дык чаму расейцы саступілі? Беларусь вярнула ці абяцала вярнуць грошы, чаго дамагаліся расейцы, зрабіла нейкія іншыя саступкі ці Масква проста зьмяніла гнеў на ласку?
Манёнак: Ну, вяртаньне 1.5 мільярдаў даляраў – гэта перамоўная пазыцыя. Каб іх патрабаваць, Расеі трэба было даказаць, што Беларусь сапраўды парушала пагадненьне ў межах Адзінай эканамічнай прасторы. Каб гэта даказаць, трэба было зьвяртацца ў суд мытнага саюзу. І гэта было б вельмі маруднае разьбіральніцтва, бо фармальна Беларусь пагадненьне не парушала. Менск проста знайшоў шчыліну ў пагадненьні. І жорстка расейскі бок ня ставіў пытаньня вяртаньня гэтых грошай у расейскі бюджэт.
Расейская «Транснафта» сапраўды абвясьціла аб скарачэньні паставак у Беларусь у апошнім квартале гэтага году, але гэта быў ціск, каб беларускі бок пагадзіўся на зьмены ў пагадненьні аб мытным саюзе, якія б прадухілялі магчымасьць схемаў кшталту «растваральнікаў-разбаўляльнікаў».
Беларусі гэтага рабіць ня хочацца, бо зьмены могуць стварыць складанасьці для імпарту наагул расейскіх нафтапрадуктаў, у тым ліку і для беларускіх патрэбаў.
Гнуткасьць расейскай пазыцыі можа тлумачыцца і нядаўнім візытам у Беларусь віцэ-прэм'ера Расеі па ВПК Дзьмітрыя Рагозіна, які абмяркоўваў пытаньні больш шчыльнай інтэграцыі ў вайскова-тэхнічнай сфэры. Называліся і канкрэтныя беларускія прадпрыемствы – МЗКТ, «Пеленг» і г.д. І перамовы ў Маскве наконт паставак нафты Ўладзімер Сямашка вёў менавіта з Аркадзем Дварковічам і Дзьмітрыем Рагозіным. І гэта, пэўна, невыпадкова. Ёсьць прыярытэты ў расейскай палітыцы і лябісцкі ўплыў ВПК праз Рагозіна, каб Расея аднавіла пастаўкі нафты ў раней абгавораных аб'ёмах.
Раней Масква заяўляла аб плянах скараціць пастаўкі нафты ў Беларусь у IV квартале 2012 году з 5,3 млн. да 4 млн. тон у адказ на бізнэс з «растваральнікамі», якім беларускі бок займалася ў першым паўгодзьдзі. Нафтапрадукты, вырабленыя ў Беларусі з расейскай сыравіны, экспартаваліся ў Эўропу пад выглядам растваральнікаў і разбаўляльнікаў, якія не абкладаюцца экспартным мытам. Паколькі гэтае мыта павінна было паступаць у расейскі бюджэт, Расея недалічылася буйной сумы.
У кастрычніку, паводле расейскай статыстыкі, у Беларусь было пастаўлена 1 млн. 347 тыс. тон нафты, або на 22% менш, чым у верасьні.
26 кастрычніка віцэ-прэм'ер РФ Аркадзь Дварковіч паведаміў, што пытаньне аб аб'ёме паставак нафты ў Беларусь у 2012 і 2013 гадах бакі абмяркоўваюць ва ўвязцы з рашэньнем праблемы экспарту Менскам растваральнікаў.
29 кастрычніка інфармаваная крыніца паведаміла, што Масква патрабуе ад Беларусі кампэнсаваць 1,5 млрд. даляраў у якасьці недаатрыманага мыта ад бізнэсу «растваральнікаў».
Заяву віцэ-прэм'ера Беларусі аб аднаўленьні аб'ему расейскіх нафтавых паставак у 2012 годзе мы папрасілі пракамэнтаваць экспэрта ў энэргетычных пытаньнях, аглядальніцу газэты «Беларусы і рынак» Тацяну Манёнак.
РС: Тацяна, дык чаму расейцы саступілі? Беларусь вярнула ці абяцала вярнуць грошы, чаго дамагаліся расейцы, зрабіла нейкія іншыя саступкі ці Масква проста зьмяніла гнеў на ласку?
Расейская «Транснафта» сапраўды абвясьціла аб скарачэньні паставак у Беларусь у апошнім квартале гэтага году, але гэта быў ціск, каб беларускі бок пагадзіўся на зьмены ў пагадненьні аб мытным саюзе, якія б прадухілялі магчымасьць схемаў кшталту «растваральнікаў-разбаўляльнікаў».
Беларусі гэтага рабіць ня хочацца, бо зьмены могуць стварыць складанасьці для імпарту наагул расейскіх нафтапрадуктаў, у тым ліку і для беларускіх патрэбаў.
Гнуткасьць расейскай пазыцыі можа тлумачыцца і нядаўнім візытам у Беларусь віцэ-прэм'ера Расеі па ВПК Дзьмітрыя Рагозіна, які абмяркоўваў пытаньні больш шчыльнай інтэграцыі ў вайскова-тэхнічнай сфэры. Называліся і канкрэтныя беларускія прадпрыемствы – МЗКТ, «Пеленг» і г.д. І перамовы ў Маскве наконт паставак нафты Ўладзімер Сямашка вёў менавіта з Аркадзем Дварковічам і Дзьмітрыем Рагозіным. І гэта, пэўна, невыпадкова. Ёсьць прыярытэты ў расейскай палітыцы і лябісцкі ўплыў ВПК праз Рагозіна, каб Расея аднавіла пастаўкі нафты ў раней абгавораных аб'ёмах.