Сёньня пачало працу інтэрнэт —радыё Svaboda Jazz. Камэнтар дырэктара Беларускай службы Радыё Свабода Аляксандар Лукашука
Джаз — гэта музыка, якую граюць і слухаюць людзі, якія вырашылі, што будуць адчуваць сябе добра нягледзячы на абставіны. Гэтае вызначэньне саксафаніста Джоні Грыфіна пасуе і да сёньняшняй Беларусі і да слухачоў Свабоды.
Мы пачынаем Svaboda Jazz таму, што мы любім тое, што робім. Якасную музыку, цікавых аўтараў, інтэлектуальны выклік, з павагай ставімся да вашага і свайго часу — і да джазу.
Анры Маціс казаў, што джаз — гэта рытм і сэнс. Так можна сказаць і пра Радыё Свабода.
Само слова «Джаз» адзначыла сваё 100-годзьдзе сёлета — яно зьявілася ў амэрыканскім друку ў рэпартажы пар бэйсбол, гаворка ішла пра мяч з падкруткай — і зажыла сваім жыцьцём. Дарэчы — яно вельмі беларускае: тое, што па-ангельску гучыць перадаецца літарай " J«, абсалютна дакладна адпавядае ўнікальнаму беларускаму «Дж». Наша слова.
Вы ведаеце, што такое джаз, калі чуеце яго. Вы ўведаеце, што такое Svaboda Jazz, калі пачнеце слухаць — але ня толькі слухаць.
Бо Свабода — больш чым радыё. Гэта і тэлебачаньне, і відэа — на сайце і Белсаце.
Гэта і выдавецтва — за дзесяць гадоў выйшлі дзесяткі кніг, дыскі, яны ў бібліятэках, у хатніх калекцыях, іх можна чытаць і слухаць на сайце.
І Свабода, канечне, — гэта шмат розных радыё:
— Рэпарцёрскае — навіны і паведамленьні зь месца падзеяў;
— Народнае — званкі ў эфір, вокс-поп на вуліцах, камэнтары на сайце;
— Інтэлектуальнае — дыскусіі палітыкаў, экспэртаў, філёзафаў;
— Гістарычнае — белыя плямы і імёны мінуўшчыны, адкрыцьці беларускай Атлянтыды
— Культурніцкае — мастакі і барды, паэты і акторы, пісьменьнікі і рэжысэры;
І шмат іншых... І ўвесь гэты джаз — у той ці іншай меры — будзе прысутнічаць у эфіры. Не абавязкова напрасткі, і ня ў поўным аб’ёме — але будуць асноўныя тэмы і імправізацыі, інтэлектуальны кляс, якасьць культуры і атмасфэра свабоды.
Джаз як Беларусь — ня музыка, а мова.
Вакальная група «Камерата» («The Coast of Freedom»), Kenny G. feat G. Benson («Summertime»), Duke Ellington («My Little Brown Book»), Аляксандр Цыганок («How Strange To Be Alone»), Bob James («Angela»), «Raindrops Keep Falling On My Head», Bill Evans («Jazz Samba»), Barbra Streisand («Some Enchanted Evening»), Уладзімер Ткачэнка — Людміла Куц («Cry Me A River»), The Temtations («My Girl»), Earth, Wind & Fire («After The Love Has Gone»), Big Val («Catfish»), Al Jerreau («Breakin’ Away»), The Silicon («Desert Storm»), Renaissance («Dippermouth Blues»), Basia («A Gift»), Bill Withers («Ain’t No Sunshine»), «Сузор’е» («Панна Марыя»), Ulf Wakenius («Birds & Bees»).
У праскай студыі Аляксандар Лукашук, Дзьмітры Падбярэзскі і Ганна Соўсь.
Сяргей Дубавец і вядучы Дзьмітры Падбярэзскі
Мы пачынаем Svaboda Jazz таму, што мы любім тое, што робім. Якасную музыку, цікавых аўтараў, інтэлектуальны выклік, з павагай ставімся да вашага і свайго часу — і да джазу.
Анры Маціс казаў, што джаз — гэта рытм і сэнс. Так можна сказаць і пра Радыё Свабода.
Само слова «Джаз» адзначыла сваё 100-годзьдзе сёлета — яно зьявілася ў амэрыканскім друку ў рэпартажы пар бэйсбол, гаворка ішла пра мяч з падкруткай — і зажыла сваім жыцьцём. Дарэчы — яно вельмі беларускае: тое, што па-ангельску гучыць перадаецца літарай " J«, абсалютна дакладна адпавядае ўнікальнаму беларускаму «Дж». Наша слова.
Вы ведаеце, што такое джаз, калі чуеце яго. Вы ўведаеце, што такое Svaboda Jazz, калі пачнеце слухаць — але ня толькі слухаць.
Бо Свабода — больш чым радыё. Гэта і тэлебачаньне, і відэа — на сайце і Белсаце.
Гэта і выдавецтва — за дзесяць гадоў выйшлі дзесяткі кніг, дыскі, яны ў бібліятэках, у хатніх калекцыях, іх можна чытаць і слухаць на сайце.
І Свабода, канечне, — гэта шмат розных радыё:
— Рэпарцёрскае — навіны і паведамленьні зь месца падзеяў;
— Народнае — званкі ў эфір, вокс-поп на вуліцах, камэнтары на сайце;
— Інтэлектуальнае — дыскусіі палітыкаў, экспэртаў, філёзафаў;
— Гістарычнае — белыя плямы і імёны мінуўшчыны, адкрыцьці беларускай Атлянтыды
— Культурніцкае — мастакі і барды, паэты і акторы, пісьменьнікі і рэжысэры;
І шмат іншых... І ўвесь гэты джаз — у той ці іншай меры — будзе прысутнічаць у эфіры. Не абавязкова напрасткі, і ня ў поўным аб’ёме — але будуць асноўныя тэмы і імправізацыі, інтэлектуальны кляс, якасьць культуры і атмасфэра свабоды.
Джаз як Беларусь — ня музыка, а мова.
Your browser doesn’t support HTML5
Your browser doesn’t support HTML5
3 верасьня ў Svaboda Jazz прагучалі кампазыцыі
Вакальная група «Камерата» («The Coast of Freedom»), Kenny G. feat G. Benson («Summertime»), Duke Ellington («My Little Brown Book»), Аляксандр Цыганок («How Strange To Be Alone»), Bob James («Angela»), «Raindrops Keep Falling On My Head», Bill Evans («Jazz Samba»), Barbra Streisand («Some Enchanted Evening»), Уладзімер Ткачэнка — Людміла Куц («Cry Me A River»), The Temtations («My Girl»), Earth, Wind & Fire («After The Love Has Gone»), Big Val («Catfish»), Al Jerreau («Breakin’ Away»), The Silicon («Desert Storm»), Renaissance («Dippermouth Blues»), Basia («A Gift»), Bill Withers («Ain’t No Sunshine»), «Сузор’е» («Панна Марыя»), Ulf Wakenius («Birds & Bees»).
Як рабілася першая перадача Svaboda Jazz
У праскай студыі Аляксандар Лукашук, Дзьмітры Падбярэзскі і Ганна Соўсь.
Сяргей Дубавец і вядучы Дзьмітры Падбярэзскі