Касацыйная калегія Вышэйшага гаспадарчага суду ў складзе трох судзьдзяў пад старшынствам Маргарыты Посьлед пакінула ў сіле рашэньне суду першай інстанцыі па пазове Белтэлерадыёкампаніі да «Народнай волі». Беларускае тэлебачаньне палічыла, што артыкул Сьвятланы Калінкінай «Гаворыць і паказвае Гебэльс-ТВ» пра фільм «Жалезам па шкле» нанёс шкоду яго дзелавой рэпутацыі. Газэта цяпер абавязаная апублікаваць абвяржэньне і выбачэньне.
На папярэднім судовым паседжаньні прадстаўнікі Белтэлерадыёкампаніі падкрэсьлівалі, што нанесеная ня проста шкода дзелавой рэпутацыі, а шкода на міжнародным узроўні. І хоць Сьвятлана Калінкіна, цытуючы падручнікі журналістыкі, пераконвала суд, што матэрыял «Гаворыць і паказвае Гебэльс-ТВ» не адносіцца да жанру «артыкул» — гэта жанр аўтарскага камэнтару, аўтарскай калёнкі, і што дзелавая рэпутацыя БТ ня можа залежаць ад меркаваньня журналісткі Калінкінай, а толькі ад якасьці прадукцыі тэлебачаньня, касацыйная калегія палічыла інакш. Скаргу пакінулі без задавальненьня. Юрыст Беларускага Хэльсынскага камітэту Гары Паганяйла, які ў судзе абараняў інтарэсы «Народнай волі», падчас абвяшчэньня рашэньня запляскаў у ладкі:
«Мае апладысмэнты якраз не ў падтрымку прынятага рашэньня, а ў асуджэньне падобнай практыкі беззаконьня. Вядома ж, рашэньне незаконнае, мае палітычны характар і матывы. Хоць былі прадстаўленыя пераканаўчыя падставы таго, што спрэчныя слоўныя канструкцыі адносяцца выключна да меркаваньня аўтара, да ягоных высноваў і ацэнак».
Шэф-рэдактар «Народнай волі» Сьвятлана Калінкіна і не спадзявалася на іншы прысуд:
«Гэтае рашэньне ў традыцыях беларускага суду, але яно не адпавядае закону. Бо Канстытуцыя Беларусі гарантуе свабоду думкі, і асабліва падкрэсьліваецца, што ніхто ня можа быць прымушаны да зьмяненьня сваіх перакананьняў. Вышэйшы гаспадарчы суд прымушае мяне абвергнуць мае асабістыя думкі. Такога быць ня можа. У нармальнай прававой дзяржаве далей быў бы пазоў у Канстытуцыйны суд. Але ў Беларусі грамадзяне, юрыдычныя асобы ня могуць зьвяртацца ў Канстытуцыйны суд. Таму гэта тупік».
Сьвятлана Калінкіна паведаміла, што газэта згодна з рашэньнем суду вымушана будзе апублікаваць абвяржэньне, але яно выйдзе абавязкова з рэдакцыйным камэнтаром.
Старшыня Беларускай асацыяцыі журналістаў Жана Літвіна перакананая: рашэньні ў дачыненьні да сродкаў масавай інфармацыі, да асобных журналістаў прымаюцца не ў залях судовых пасяджэньняў. Гэта палітычныя рашэньні, гэта палітычныя замовы:
«А ў дадзеным выпадку такое свайго роду пакараньне, я б сказала, за публікацыю „Гаворыць і паказвае Гебэльс-ТВ“ — гэта яшчэ адно сьведчаньне таго, што прапагандысцкая машына абараняецца, яна пакрыўдзілася за тую публікацыю. І для мяне гэта яшчэ адно пацьвярджэньне, што прапагандысцкая машына ў сёньняшняй сытуацыі сацыяльнага стрэсу проста „прабуксоўвае“. І нічога не застаецца, каб вось такім чынам, праз пазовы, абараняць сваю дзелавую рэпутацыю, якая, на мой погляд, даўно ўжо не дзелавая».
Такім чынам, усе скаргі «Народнай волі» і «Нашай нівы» адхіленыя, і неўзабаве Вышэйшы гаспадарчы суд пачне працэс па разглядзе пазовах Міністэрства інфармацыі аб спыненьні выхаду гэтых недзяржаўных выданьняў.
На папярэднім судовым паседжаньні прадстаўнікі Белтэлерадыёкампаніі падкрэсьлівалі, што нанесеная ня проста шкода дзелавой рэпутацыі, а шкода на міжнародным узроўні. І хоць Сьвятлана Калінкіна, цытуючы падручнікі журналістыкі, пераконвала суд, што матэрыял «Гаворыць і паказвае Гебэльс-ТВ» не адносіцца да жанру «артыкул» — гэта жанр аўтарскага камэнтару, аўтарскай калёнкі, і што дзелавая рэпутацыя БТ ня можа залежаць ад меркаваньня журналісткі Калінкінай, а толькі ад якасьці прадукцыі тэлебачаньня, касацыйная калегія палічыла інакш. Скаргу пакінулі без задавальненьня. Юрыст Беларускага Хэльсынскага камітэту Гары Паганяйла, які ў судзе абараняў інтарэсы «Народнай волі», падчас абвяшчэньня рашэньня запляскаў у ладкі:
«Мае апладысмэнты якраз не ў падтрымку прынятага рашэньня, а ў асуджэньне падобнай практыкі беззаконьня. Вядома ж, рашэньне незаконнае, мае палітычны характар і матывы. Хоць былі прадстаўленыя пераканаўчыя падставы таго, што спрэчныя слоўныя канструкцыі адносяцца выключна да меркаваньня аўтара, да ягоных высноваў і ацэнак».
Шэф-рэдактар «Народнай волі» Сьвятлана Калінкіна і не спадзявалася на іншы прысуд:
«Гэтае рашэньне ў традыцыях беларускага суду, але яно не адпавядае закону. Бо Канстытуцыя Беларусі гарантуе свабоду думкі, і асабліва падкрэсьліваецца, што ніхто ня можа быць прымушаны да зьмяненьня сваіх перакананьняў. Вышэйшы гаспадарчы суд прымушае мяне абвергнуць мае асабістыя думкі. Такога быць ня можа. У нармальнай прававой дзяржаве далей быў бы пазоў у Канстытуцыйны суд. Але ў Беларусі грамадзяне, юрыдычныя асобы ня могуць зьвяртацца ў Канстытуцыйны суд. Таму гэта тупік».
Сьвятлана Калінкіна паведаміла, што газэта згодна з рашэньнем суду вымушана будзе апублікаваць абвяржэньне, але яно выйдзе абавязкова з рэдакцыйным камэнтаром.
Старшыня Беларускай асацыяцыі журналістаў Жана Літвіна перакананая: рашэньні ў дачыненьні да сродкаў масавай інфармацыі, да асобных журналістаў прымаюцца не ў залях судовых пасяджэньняў. Гэта палітычныя рашэньні, гэта палітычныя замовы:
«А ў дадзеным выпадку такое свайго роду пакараньне, я б сказала, за публікацыю „Гаворыць і паказвае Гебэльс-ТВ“ — гэта яшчэ адно сьведчаньне таго, што прапагандысцкая машына абараняецца, яна пакрыўдзілася за тую публікацыю. І для мяне гэта яшчэ адно пацьвярджэньне, што прапагандысцкая машына ў сёньняшняй сытуацыі сацыяльнага стрэсу проста „прабуксоўвае“. І нічога не застаецца, каб вось такім чынам, праз пазовы, абараняць сваю дзелавую рэпутацыю, якая, на мой погляд, даўно ўжо не дзелавая».
Такім чынам, усе скаргі «Народнай волі» і «Нашай нівы» адхіленыя, і неўзабаве Вышэйшы гаспадарчы суд пачне працэс па разглядзе пазовах Міністэрства інфармацыі аб спыненьні выхаду гэтых недзяржаўных выданьняў.