Перадача першая
Удзельнічае паэтка, фальклярыстка Антаніна Хатэнка
Вячаслаў Ракіцкі: Ці прысутнічае брутальны гумар у прыказках пра вясельле?
Антаніна Хатэнка: Ды яшчэ які! Зваж на дакорлівы напамін: "Было не марколіць, не міколіць, да кудзельку піколіць". Гэтакая тут выкручастая слоўнасьць. А калі папросту – дык самая звычайная народная падганялка, адкрытая й нават троху цынічная. Ну, з гледзішча асаблівых адносін да цноты… Бо кудзелька ж – не адно лён, а найперш, здаецца, жаночая спакуса. Вось табе, пане, і эротыка! Правіла ж “не марудзь!” почасту спрацоўвае на добры і ўдалы зьлюб. Бо пакуль наш мужчына зьбярэцца ды насьмеліцца, ды скажа, ды азірнецца – нехта іншы падхопіць абраньніцу пад руку й павядзе да стажку. Альбо іншае: "Ня многа напета, да навек ярмо надзета". Ужо зусім адваротная зьява. Бывае ж гэтак: радасьці мала і воля прапала. Ну, нібыта, ня сам сабе лёс выбіраў. Вось і кпіць народ з гэткіх пасаджоных-запражоных.
Удзельнічае паэтка, фальклярыстка Антаніна Хатэнка
Вячаслаў Ракіцкі: Ці прысутнічае брутальны гумар у прыказках пра вясельле?
Антаніна Хатэнка: Ды яшчэ які! Зваж на дакорлівы напамін: "Было не марколіць, не міколіць, да кудзельку піколіць". Гэтакая тут выкручастая слоўнасьць. А калі папросту – дык самая звычайная народная падганялка, адкрытая й нават троху цынічная. Ну, з гледзішча асаблівых адносін да цноты… Бо кудзелька ж – не адно лён, а найперш, здаецца, жаночая спакуса. Вось табе, пане, і эротыка! Правіла ж “не марудзь!” почасту спрацоўвае на добры і ўдалы зьлюб. Бо пакуль наш мужчына зьбярэцца ды насьмеліцца, ды скажа, ды азірнецца – нехта іншы падхопіць абраньніцу пад руку й павядзе да стажку. Альбо іншае: "Ня многа напета, да навек ярмо надзета". Ужо зусім адваротная зьява. Бывае ж гэтак: радасьці мала і воля прапала. Ну, нібыта, ня сам сабе лёс выбіраў. Вось і кпіць народ з гэткіх пасаджоных-запражоных.
Шлюб, вясельле
"Уздай добра гужам, каб звала мужам"
"Што будзе суджана—вылезець і з лужыны"
"Ёсьць насеньне, дык будзе і вясельле"
"Калі каго Бог злучыць, ніхто не разлучыць"
"На дзень вясельле, а навек мучэньне"
"Дзе ж дзецца, як вясельле мінецца?"
"Не памогуць і чары, як каму хто не да пары"
"Хто каго любіць, той таго чубіць"
“Пакуль жаніцца – загаіцца”
"На дзень вясельле, а навек мучэньне"
"Дзе ж дзецца, як вясельле мінецца?"
"Там і Бог раюе, дзе жонка мужыка шануе"
"Ёсьць насеньне, дык будзе й вясельле"
"Было не марколіць, не міколіць, да кудзельку піколіць"
"Ня многа напета, да навек ярмо надзета"
"Маўчу, дык пэўне замуж хачу"
"У аўторак аб'едзеш дзевак сорак"
"У суботу на работу, а ў нядзелю на вясельле"
"Вясельле і шчасьце на адным кані едуць"
"Нам Бог вясельлейка даў: ажаніўся мех, торбу ўзяў"
"Што будзе суджана—вылезець і з лужыны"
"Ёсьць насеньне, дык будзе і вясельле"
"Калі каго Бог злучыць, ніхто не разлучыць"
"На дзень вясельле, а навек мучэньне"
"Дзе ж дзецца, як вясельле мінецца?"
"Не памогуць і чары, як каму хто не да пары"
"Хто каго любіць, той таго чубіць"
“Пакуль жаніцца – загаіцца”
"На дзень вясельле, а навек мучэньне"
"Дзе ж дзецца, як вясельле мінецца?"
"Там і Бог раюе, дзе жонка мужыка шануе"
"Ёсьць насеньне, дык будзе й вясельле"
"Было не марколіць, не міколіць, да кудзельку піколіць"
"Ня многа напета, да навек ярмо надзета"
"Маўчу, дык пэўне замуж хачу"
"У аўторак аб'едзеш дзевак сорак"
"У суботу на работу, а ў нядзелю на вясельле"
"Вясельле і шчасьце на адным кані едуць"
"Нам Бог вясельлейка даў: ажаніўся мех, торбу ўзяў"