Такім я пабачыла глябальнае пацяпленьне 2009-2010 ў Віцебску, Менску ды ваколіцах.
Вёска Капішча, гарадзкая мяжа Менску. Зіма 2009. Вясковыя дзеці гуляюць там, дзе празь некалькі год будуць пабудаваныя шматпавярховікі
Мінск, зіма 2009. Сьляпянская водная сыстэма насупраць Нацыянальнай бібліятэкі. Гэтыя качкі жывуць у мікрараёне “Ўсход”, начуюць пад мосьцікамі “зялёнай зоны”
Віцебск, зіма 2010. Невядомы праходзіць па прывакзальнай плошчы. Вакзал, дзе зусім нядаўна яшчэ заставаліся вітражы з Пагоняй, зараз разьбіраюць і рамантуюць
Алеся Серада
Нарадзілася ў 1983 годзе ў Менску. З уласным прызваньнем пакуль ня вызначылася. Працавала ў сфэры адукацыі, у прэсе, зараз асвойваю фатаграфію.
1. Навошта я пішу блог
Думаецца, я замяняю гэтым рэальныя стасункі зь людзьмі, на якія мне часта не хапае часу або энэргіі.
2. Што я больш за ўсё люблю ў блогах
Мне заўсёды цікава атрымоўваць зваротную рэакцыю. У блогу мэханізмы камунікацыі робяцца больш яўнымі, ты больш даведваесься і пра іншых, і пра сябе.
3. Што я больш за ўсё не люблю ў блогах
Для мяне як для чалавека старой школы, які сур’ёзна ставіцца да кожнага напісанага слова, дзіка, што амаль кожны, хто вядзе блог, у рэшце рэшт пачынае лічыць сябе або грамадзкім журналістам, або літаратарам, або фатографам, або проста ўсім патрэбнай “зьвяздой”. Хоць, баюся, гэта закранула і мяне…
4. Пяць блогаў, якія я раю наведаць
http://juche-songun.livejournal.com Вы думалі, у Паўночнай Карэі няма блогераў?..
http://nishisha.livejournal.com Таксама найцікавейшая істота — фатограф, адораны літаратурным талентам.
http://peaceduke108.livejournal.com Калектыўнае інтэрнэт-падсьвядомае ў асобе ці то “заклапочанага” робата, ці то шызафрэніка-дадаіста.
http://sveta-i-tancpol.livejournal.com А на філфаку, аказваецца, вучацца ня толькі прыстойныя паненачкі ў чаканьні конных прынцаў…
http://yannell.livejournal.com/ Пра Кітай несур’ёзна — то бок без афіцыёзу.
1. Навошта я пішу блог
Думаецца, я замяняю гэтым рэальныя стасункі зь людзьмі, на якія мне часта не хапае часу або энэргіі.
2. Што я больш за ўсё люблю ў блогах
Мне заўсёды цікава атрымоўваць зваротную рэакцыю. У блогу мэханізмы камунікацыі робяцца больш яўнымі, ты больш даведваесься і пра іншых, і пра сябе.
3. Што я больш за ўсё не люблю ў блогах
Для мяне як для чалавека старой школы, які сур’ёзна ставіцца да кожнага напісанага слова, дзіка, што амаль кожны, хто вядзе блог, у рэшце рэшт пачынае лічыць сябе або грамадзкім журналістам, або літаратарам, або фатографам, або проста ўсім патрэбнай “зьвяздой”. Хоць, баюся, гэта закранула і мяне…
4. Пяць блогаў, якія я раю наведаць
http://juche-songun.livejournal.com Вы думалі, у Паўночнай Карэі няма блогераў?..
http://nishisha.livejournal.com Таксама найцікавейшая істота — фатограф, адораны літаратурным талентам.
http://peaceduke108.livejournal.com Калектыўнае інтэрнэт-падсьвядомае ў асобе ці то “заклапочанага” робата, ці то шызафрэніка-дадаіста.
http://sveta-i-tancpol.livejournal.com А на філфаку, аказваецца, вучацца ня толькі прыстойныя паненачкі ў чаканьні конных прынцаў…
http://yannell.livejournal.com/ Пра Кітай несур’ёзна — то бок без афіцыёзу.