22 кастрычніка ў cталічным Палацы мастацтва адкрылася выстава твораў жывапісу, графікі, скульптуры і фотамастацтва, прысьвечаная 1000-годзьдзю найменьня Літва.
Гэта першая з імпрэзаў у праграме фэсту:
Гэтымі пранікнёнымі паэтычнымі радкамі Адама Міцкевіча з паэмы “Пан Тадэвуш” народная артыстка Беларусі Зінаіда Бандарэнка адкрыла выставу, прысьвечаную 1000-годзьдзю ўзгадак у пісьмовых крыніцах Літвы.
Навукоўцы называюць нават дакладную дату першай згадкі Літвы ў пісьмовых крыніцах — 9 сакавіка 1009 году. У літоўскім пасольстве ў Менску прайшла навуковая канфэрэнцыя, была наладжаная выстава “Літва: культура і гісторыя”. Праўда, іншага месца ў Менску для яе не знайшлося -ўлады не дазволілі зладзіць выставу ў больш даступным для беларускіх грамадзянаў памяшканьні. Грандыёзныя сьвяткаваньні адбыліся 6 ліпеня, у дзень каранацыі караля Міндоўга ў Вільні.
Намесьнік старшыні Беларускага саюзу мастакоў Рыгор Сітніца:
“Я шчыра радаваўся, калі нашыя браты па гісторыі, нашыя суседзі-літоўцы ўлетку сьвяткавалі гэтаю дату. Мы ня мусім забывацца, што гэта наша агульнае сьвята, бо з гэтым народам, як і зь іншымі суседзямі, мы прайшлі агульную славутую гісторыю. І гэтая гісторыя ня скончылася, яна працягваецца, і будзе працягвацца наступныя тысячу гадоў”.
Існуе шмат канцэпцый утварэньня ВКЛ, няма згодны паміж гісторыкамі наконт лякалізацыі Літвы, ёсьць розныя погляды і меркаваньні, кажа доктар гістарычных навук Юры Бохан:
“Пару дзён таму мне давялося быць на канфэрэнцыі ў Нясьвіжы. І там прадстаўнік вялікага роду Радзівілаў сказаў: “Я адчуваю сябе грамадзянінам Вялікага княства Літоўскага”. Крыху раней гэта сказаў Чэслаў Мілаш: “Я — грамадзянін краіны, якой не існуе — грамадзянін ВКЛ”. Я думаю, шмат хто можа так сказаць. Але Вялікае княства Літоўскае ўсё ж існуе — тая выстава, якая зараз адкрываецца, паспрыяла таму, каб ВКЛ разумелася ня як далёкае мінулае, а як рэальнасьць, якая дапамагае жыць нам і сёньня. Жыве Беларусь!”
Экспазыцыя выставы да 1000-годзьдзя Літвы прадстаўленая ня толькі жывапісам, графікай і скульптурай. Тут і народныя строі, і інсталяцыі, дзіцячыя малюнкі. На сьценах палаца — рэпрадукцыі мапаў межаў ВКЛ у розныя часы і гербы гарадоў, што мелі Магдэбурскае права.
Адзін з ініцыятараў фэсту, кіраўнік мастацкай суполкі “Пагоня” Аляксей Марачкін:
“Гэта выстава зробленая выключна на энтузіязьме мастакоў. Абсалютна дзяржава не парупілася, каб хоць крышачку дапамагчы ў арганізацыі. Я, канечне, хацеў тут бачыць міністра культуры ці ягоных намесьнікаў, але, відаць, у іх больш важныя справы ёсьць. На жаль. Але мы аптымісты, мы можам шмат чаго яшчэ зьдзейсьніць, бо сёньня спадзеў толькі на культуру”.
На выставе былі заўважаныя амбасадар Літвы ў Беларусі Эдмінас Багдонас, амбасадар Швэцыі Стэфан Эрыксан, амбасадар Чэхіі Іржы Карас.
Шмат дзеячаў беларускага мастацтва, літаратуры, музыкі за ўнёсак у разьвіцьцё агульнай культуры былі ўзнагароджаныя адмысловымі мэдалямі да 1000-годзьдзя ўзгадак Літвы.
Сваімі ўражаньнямі аб выставе дзеліцца народны мастак Беларусі Васіль Шаранговіч:
“На маю думку, выстава атрымалася харошая. Яна зноў пацьвярджае высокі стан беларускага мастацтва, менавіта прафэсійнага мастацтва”.
Музыкант Яраш Малішэўскі:
“Цудоўныя ўражаньні, файныя. Канечне, яшчэ не пасьпелі ўсё агледзець, але, я думаю, яны будуць толькі паляпшацца з нашымі прасоўваньнем наперад. Аднаўляецца ў галовах паступова ў людзей, тое, што мусіць быць. Пакуль што ў абмежаваным коле, але, я думаю, гэта будзе толькі пашырацца”.
- 27 кастрычніка адбудзецца прэзэнтацыя альманаху “Літва”,
- 6 лістапада — Дзень паэзіі,
- 11 лістапада — літаратурна-мастацкая вечарына “Радзівіліяда”,
- 14 лістапада — спэктакль “Спатканьне зь Літвой”.
- Завершыцца фэст 15 лістапада канцэртам клясычнай і дударскай музыкі.
“Літва, бацькоўскі край,
Тугою па табе тут вобраз твой ствараю,
О, ты — заступніца прачыстая над намі…”
Тугою па табе тут вобраз твой ствараю,
О, ты — заступніца прачыстая над намі…”
Гэтымі пранікнёнымі паэтычнымі радкамі Адама Міцкевіча з паэмы “Пан Тадэвуш” народная артыстка Беларусі Зінаіда Бандарэнка адкрыла выставу, прысьвечаную 1000-годзьдзю ўзгадак у пісьмовых крыніцах Літвы.
Навукоўцы называюць нават дакладную дату першай згадкі Літвы ў пісьмовых крыніцах — 9 сакавіка 1009 году. У літоўскім пасольстве ў Менску прайшла навуковая канфэрэнцыя, была наладжаная выстава “Літва: культура і гісторыя”. Праўда, іншага месца ў Менску для яе не знайшлося -ўлады не дазволілі зладзіць выставу ў больш даступным для беларускіх грамадзянаў памяшканьні. Грандыёзныя сьвяткаваньні адбыліся 6 ліпеня, у дзень каранацыі караля Міндоўга ў Вільні.
Намесьнік старшыні Беларускага саюзу мастакоў Рыгор Сітніца:
Мы прайшлі агульную славутую гісторыю. І гэтая гісторыя ня скончылася, яна працягваецца, і будзе працягвацца наступныя тысячу гадоў.
Існуе шмат канцэпцый утварэньня ВКЛ, няма згодны паміж гісторыкамі наконт лякалізацыі Літвы, ёсьць розныя погляды і меркаваньні, кажа доктар гістарычных навук Юры Бохан:
“Пару дзён таму мне давялося быць на канфэрэнцыі ў Нясьвіжы. І там прадстаўнік вялікага роду Радзівілаў сказаў: “Я адчуваю сябе грамадзянінам Вялікага княства Літоўскага”. Крыху раней гэта сказаў Чэслаў Мілаш: “Я — грамадзянін краіны, якой не існуе — грамадзянін ВКЛ”. Я думаю, шмат хто можа так сказаць. Але Вялікае княства Літоўскае ўсё ж існуе — тая выстава, якая зараз адкрываецца, паспрыяла таму, каб ВКЛ разумелася ня як далёкае мінулае, а як рэальнасьць, якая дапамагае жыць нам і сёньня. Жыве Беларусь!”
Экспазыцыя выставы да 1000-годзьдзя Літвы прадстаўленая ня толькі жывапісам, графікай і скульптурай. Тут і народныя строі, і інсталяцыі, дзіцячыя малюнкі. На сьценах палаца — рэпрадукцыі мапаў межаў ВКЛ у розныя часы і гербы гарадоў, што мелі Магдэбурскае права.
Адзін з ініцыятараў фэсту, кіраўнік мастацкай суполкі “Пагоня” Аляксей Марачкін:
“Гэта выстава зробленая выключна на энтузіязьме мастакоў. Абсалютна дзяржава не парупілася, каб хоць крышачку дапамагчы ў арганізацыі. Я, канечне, хацеў тут бачыць міністра культуры ці ягоных намесьнікаў, але, відаць, у іх больш важныя справы ёсьць. На жаль. Але мы аптымісты, мы можам шмат чаго яшчэ зьдзейсьніць, бо сёньня спадзеў толькі на культуру”.
На выставе былі заўважаныя амбасадар Літвы ў Беларусі Эдмінас Багдонас, амбасадар Швэцыі Стэфан Эрыксан, амбасадар Чэхіі Іржы Карас.
Шмат дзеячаў беларускага мастацтва, літаратуры, музыкі за ўнёсак у разьвіцьцё агульнай культуры былі ўзнагароджаныя адмысловымі мэдалямі да 1000-годзьдзя ўзгадак Літвы.
Сваімі ўражаньнямі аб выставе дзеліцца народны мастак Беларусі Васіль Шаранговіч:
“На маю думку, выстава атрымалася харошая. Яна зноў пацьвярджае высокі стан беларускага мастацтва, менавіта прафэсійнага мастацтва”.
Музыкант Яраш Малішэўскі:
“Цудоўныя ўражаньні, файныя. Канечне, яшчэ не пасьпелі ўсё агледзець, але, я думаю, яны будуць толькі паляпшацца з нашымі прасоўваньнем наперад. Аднаўляецца ў галовах паступова ў людзей, тое, што мусіць быць. Пакуль што ў абмежаваным коле, але, я думаю, гэта будзе толькі пашырацца”.