2 сьнежня Менск наведаў кіраўнік Ашчаднага банку Расеі Герман Грэф. “Мы зьвярнуліся з афіцыйнай просьбай разгледзець магчымасьці ўваходжаньня нашага банка на беларускі рынак”, — заявіў Грэф. Пры гэтым ён зазначыў, што Ашчадны банк Расеі мае намер прыйсьці ў Беларусь у якасьці стратэгічнага партнэра. Які банк хоча купіць у Беларусі Ашчадны банк Расеі? Што павінна рабіць дзяржава, каб не дапусьціць манапалізацыі банкаўскай сфэры адной краінай, продажу большасьці беларускіх банкаў расейскім пакупнікам? На гэтыя пытаньні адказвае эканаміст Яраслаў Раманчук.
Цыганкоў: “У афіцыйнай інармацыі пра візыт Грэфа не сказана, якія канкрэтныя намеры мае Ашчадны банк Расеі ў Беларусі. Ці гатовыя беларускія ўлады прадаць які-небудзь зь беларускіх банкаў Ашчадбанку Расеі? І які?”
Раманчук: “Калі сачыць за Германам Грэфам, то калі яго прызначалі на цяперашнюю пасаду, ён казаў, што ягоная мэта — каб Ашчадбанк стаў самым магутным банкам на тэрыторыі СНД. Таму, безумоўна, яго будзе цікавіць толькі пакупка акцыяў “Беларусьбанку”. Грэф ведае становішча беларускай банкаўскай сытэмы, ведае, што грошай катастрафічна не хапае.
У пэрспэктыве Ашчадбанк Расеі можа стаць асноўным інвэстарам і асноўным крэдыторам усёй беларускай эканомікі”.
Цыганкоў: “Але ці пагодзіцца Менск прадаць частку акцыяў „Беларусбанку“? Чаму б не прадаць нейкі не настолькі важны банк? Бо Беларусбанк — самы галоўны банк краіны, дзе трымаюць грошы ня толькі прадпрыемствы, але і мільёны беларускіх грамадзянаў. Ці бясьпечна аддаваць яго замежнікам?”
Раманчук: “Грэфа не цікавіць меншы банк. Пераконваць ён будзе наступным: “мы сыстэмны банк Расеі, мы ніколі не збанкрутуем, таму і вам будзем гэта гарантаваць”
“Беларусбанк” хацеў прадаць свае акцыі на IPO ў Лёндане, але сёньня фінансавыя структуры Захаду не зацікаўленыя ў тым, каб працаваць у Белаурсі на такіх умовах. І гэтай сытуацыяй, безумоўна, скарыстаецца Грэф, які мае непасрэдную падтрымку ўраду Расеі”
Цыганкоў: “У Беларусі пакуль адносна маленькі працэнт замежнага капіталу ў банкаўскай сыстэме. Што можа зрабіць дзяржава, каб не дапусьціць тут манапалізацыі адной краінай, каб прыходзіў капітал з розных бакоў?”
Раманчук: “Трэба мець зусім іншы, празрысты працэс прыватызацыі. Трэба, каб перамовы вяліся не з прэзыдэнтам, а каб быў адкрыты конкурс з жорсткімі, але аднолькавымі для ўсіх умовамі. Бо тое, што мы бачылі апошнія два гады — гэта прыклады намэнклятурнай прыватызацыі беларускіх банкаў праз расейскі капітал. Бо ніякай інфармацыі пра тое, што прадаецца, каму і за колькі — не было.
Тое, што Грэф быў у Менску, сьведчыць — Крэмль зразумеў, што так проста адразу Лукашэнку ня возьмеш. Таму трэба яшчэ больш павялічыць эканамічную залежнасьць Беларусі ад Расеі. Ашчадбанк Расеі — гэта такая структура, якая заваблівае, а потым, у 2010-м годзе, калі ён стане асноўным крэдыторам — размова Крамля зь беларускім кіраўніцтвам будзе зусім іншай”.
Цыганкоў: “У афіцыйнай інармацыі пра візыт Грэфа не сказана, якія канкрэтныя намеры мае Ашчадны банк Расеі ў Беларусі. Ці гатовыя беларускія ўлады прадаць які-небудзь зь беларускіх банкаў Ашчадбанку Расеі? І які?”
Раманчук: “Калі сачыць за Германам Грэфам, то калі яго прызначалі на цяперашнюю пасаду, ён казаў, што ягоная мэта — каб Ашчадбанк стаў самым магутным банкам на тэрыторыі СНД. Таму, безумоўна, яго будзе цікавіць толькі пакупка акцыяў “Беларусьбанку”. Грэф ведае становішча беларускай банкаўскай сытэмы, ведае, што грошай катастрафічна не хапае.
У пэрспэктыве Ашчадбанк Расеі можа стаць асноўным інвэстарам і асноўным крэдыторам усёй беларускай эканомікі”.
Цыганкоў: “Але ці пагодзіцца Менск прадаць частку акцыяў „Беларусбанку“? Чаму б не прадаць нейкі не настолькі важны банк? Бо Беларусбанк — самы галоўны банк краіны, дзе трымаюць грошы ня толькі прадпрыемствы, але і мільёны беларускіх грамадзянаў. Ці бясьпечна аддаваць яго замежнікам?”
Раманчук: “Грэфа не цікавіць меншы банк. Пераконваць ён будзе наступным: “мы сыстэмны банк Расеі, мы ніколі не збанкрутуем, таму і вам будзем гэта гарантаваць”
“Беларусбанк” хацеў прадаць свае акцыі на IPO ў Лёндане, але сёньня фінансавыя структуры Захаду не зацікаўленыя ў тым, каб працаваць у Белаурсі на такіх умовах. І гэтай сытуацыяй, безумоўна, скарыстаецца Грэф, які мае непасрэдную падтрымку ўраду Расеі”
Цыганкоў: “У Беларусі пакуль адносна маленькі працэнт замежнага капіталу ў банкаўскай сыстэме. Што можа зрабіць дзяржава, каб не дапусьціць тут манапалізацыі адной краінай, каб прыходзіў капітал з розных бакоў?”
Раманчук: “Трэба мець зусім іншы, празрысты працэс прыватызацыі. Трэба, каб перамовы вяліся не з прэзыдэнтам, а каб быў адкрыты конкурс з жорсткімі, але аднолькавымі для ўсіх умовамі. Бо тое, што мы бачылі апошнія два гады — гэта прыклады намэнклятурнай прыватызацыі беларускіх банкаў праз расейскі капітал. Бо ніякай інфармацыі пра тое, што прадаецца, каму і за колькі — не было.
Тое, што Грэф быў у Менску, сьведчыць — Крэмль зразумеў, што так проста адразу Лукашэнку ня возьмеш. Таму трэба яшчэ больш павялічыць эканамічную залежнасьць Беларусі ад Расеі. Ашчадбанк Расеі — гэта такая структура, якая заваблівае, а потым, у 2010-м годзе, калі ён стане асноўным крэдыторам — размова Крамля зь беларускім кіраўніцтвам будзе зусім іншай”.