У Беларусі на Мядзельшчыне загінуў намесьнік старшыні Таварыства Беларускай культуры Літвы Валеры Місюк. Ён загінуў увечары 19 ліпеня – ў свой дзень нараджэньня, калі яму споўніўся 31 год.
“Таварыства беларускай культуры Літвы перажывае непапраўную вялікую страту, ва ўзросьце 31 год ад нас адышоў Валера Місюк”, -- паведаміў старшыня Таварыства беларускай культуры ў Літве (ТБК) Хведар Нюнька, чыім намесьнікам быў Валеры.
“Валеры прыйшоў да нас яшчэ калі быў студэнтам. Зь першых дзён актыўна улучыўся у працу Таварыства беларускай культуры, праяўляючы нязломную энэргію і ініцыятыву”.
“Валера -- адзін з самых сумленных і праўдзівых людзей, якіх я толькі ведаў на сьвеце. Гэта вельмі разумны і вельмі інтэлігентны чалавек быў. Шмат каму ён павінен быць прыкладам сапраўднага беларускага інтэлігента, ён шмат што рабіў дзеля суполкі беларускай у Вільні”, -- кажа Артур Яўмен, маладзейшы сябра і калега Валеры Місюка.
Валеры Місюк закончыў Віленскі тэхнічны унівэрсытэт імя Гедыміна, у якім і выкладаў і рыхтаваў доктарскую дысэртацыю. Выкладаў таксама ў Віленскай калегіі і ў Акадэміі права. Апрача ўсіх мясцовых моваў на Віленшчыне, валодаў ангельскай і нямецкай мовамі. Валеры – вядомы беларускі актывіст у Літве, арганізатар многіх значных беларускіх імпрэзаў, як на мясцовым ўзроўні, так і міжнародных. Усе беларусы, зь якімі я размаўляла гэтымі днямі пасьля трагедыі, гаварылі аб тым, што Валеры Місюк ужо пачаў пасьпяхова рэалізоўваць сябе як лідэр, здольны палагодзіць нязгоды мясцовых беларусаў і аб'яднаць беларускую дыяспару Літвы.
Вось што кажа мастак і пісьменьнік Алег Аблажэй, актывіст ТБК ад часу яго заснаваньня:
“Няпраўда, што мы жывем у надта цяжкія часы -- няма цяпер ні голаду, ні эпідэміяў -- але праўда і тое, што нашыя часы ўсё больш прасякнутыя цынізмам, прагавітасьцю, фальшам. Але ніякі таму падобны бруд не прыставаў да Валеры. Гэты чалавек, як ніхто іншы, спакойна і разважліва, мог вырашыць любую праблему, любую спрэчку. Вырастаў лідэр, да якога гарнуліся людзі самых розных поглядаў і перакананьняў. Такія асобы патрэбныя, як паветра, як жыцьцядайныя вітаміны, любому грамадзтву, а тым болей беларускаму, разгубленаму і расколатаму ня толькі дзяржаўнымі мяжамі. І вось Валеры няма. І, як заўсёды ў такіх выпадках, галаву сьвідруе пытаньне: Чаму ён?! За што?!”
Інжынэр, спэцыяліст у электроніцы, з досьведам ранейшай інжынэрнай працы на адным з літоўскіх прадпрыемстваў, Валеры Місюк загінуў у выніку трагічнага выпадку ад удару электратокам, калі адведваў сваю бабулю на Мядзельшчыне, у самы дзень свайго нараджэньня. Добра вядома, што Валеры ніколі не злоўжываў алькаголем і не паліў. Сябра Валеры Місюка, студэнт Эўрапейскага гуманітарнага ўнівэрсытэту Артур Юдзіцкі кажа:
“Я быў вельмі уражаны, ня мог паверыць, што такое магло здарыцца са спэцыялістам, інжынэрам, -- нейкая недарэчнасьць з электратокам... Ну магчыма, так склаўся лёс, магчыма там былі нейкія іншыя абставіны... Валера быў такі шчыры, добры чалавек. Ён быў сапраўдным патрыётам дэмакратычнай, незалежнай Беларусі. Нягледзячы на цяжкасьці ў дачыненьнях з афіцыйнымі беларускімі ўладамі, ён усё роўна працягваў езьдзіць у Беларусь, дзе вось так трагічна і недарэчна загінуў. Цяжка штосьці казаць, калі ад нас адыходзіць зусім малады чалавек, наперадзе ў яго магло быць яшчэ столькі справаў, і грамадзкіх і асабістых”.
“Гэта быў надзвычай высакародны і разумны чалавек, які мог выступаць на любым узроўні, з любой трыбуны. Яго чакала выдатная кар'ера. На жаль, лёс склаўся па-іншаму. Ведаеце, ён быў патрыётам і дэмакратам зь вялікай літары”, -- кажа Хведар Нюнька.
Валеры Місюк будзе пахаваны ў аўторак 22 ліпеня, а 14-й гадзіне, на могілках каля вёсак Радкі і Нарач (былыя Кабыльнікі) на Мядзельшчыне.
“Валеры прыйшоў да нас яшчэ калі быў студэнтам. Зь першых дзён актыўна улучыўся у працу Таварыства беларускай культуры, праяўляючы нязломную энэргію і ініцыятыву”.
“Валера -- адзін з самых сумленных і праўдзівых людзей, якіх я толькі ведаў на сьвеце. Гэта вельмі разумны і вельмі інтэлігентны чалавек быў. Шмат каму ён павінен быць прыкладам сапраўднага беларускага інтэлігента, ён шмат што рабіў дзеля суполкі беларускай у Вільні”, -- кажа Артур Яўмен, маладзейшы сябра і калега Валеры Місюка.
Валеры Місюк закончыў Віленскі тэхнічны унівэрсытэт імя Гедыміна, у якім і выкладаў і рыхтаваў доктарскую дысэртацыю. Выкладаў таксама ў Віленскай калегіі і ў Акадэміі права. Апрача ўсіх мясцовых моваў на Віленшчыне, валодаў ангельскай і нямецкай мовамі. Валеры – вядомы беларускі актывіст у Літве, арганізатар многіх значных беларускіх імпрэзаў, як на мясцовым ўзроўні, так і міжнародных. Усе беларусы, зь якімі я размаўляла гэтымі днямі пасьля трагедыі, гаварылі аб тым, што Валеры Місюк ужо пачаў пасьпяхова рэалізоўваць сябе як лідэр, здольны палагодзіць нязгоды мясцовых беларусаў і аб'яднаць беларускую дыяспару Літвы.
Вось што кажа мастак і пісьменьнік Алег Аблажэй, актывіст ТБК ад часу яго заснаваньня:
“Няпраўда, што мы жывем у надта цяжкія часы -- няма цяпер ні голаду, ні эпідэміяў -- але праўда і тое, што нашыя часы ўсё больш прасякнутыя цынізмам, прагавітасьцю, фальшам. Але ніякі таму падобны бруд не прыставаў да Валеры. Гэты чалавек, як ніхто іншы, спакойна і разважліва, мог вырашыць любую праблему, любую спрэчку. Вырастаў лідэр, да якога гарнуліся людзі самых розных поглядаў і перакананьняў. Такія асобы патрэбныя, як паветра, як жыцьцядайныя вітаміны, любому грамадзтву, а тым болей беларускаму, разгубленаму і расколатаму ня толькі дзяржаўнымі мяжамі. І вось Валеры няма. І, як заўсёды ў такіх выпадках, галаву сьвідруе пытаньне: Чаму ён?! За што?!”
Інжынэр, спэцыяліст у электроніцы, з досьведам ранейшай інжынэрнай працы на адным з літоўскіх прадпрыемстваў, Валеры Місюк загінуў у выніку трагічнага выпадку ад удару электратокам, калі адведваў сваю бабулю на Мядзельшчыне, у самы дзень свайго нараджэньня. Добра вядома, што Валеры ніколі не злоўжываў алькаголем і не паліў. Сябра Валеры Місюка, студэнт Эўрапейскага гуманітарнага ўнівэрсытэту Артур Юдзіцкі кажа:
“Я быў вельмі уражаны, ня мог паверыць, што такое магло здарыцца са спэцыялістам, інжынэрам, -- нейкая недарэчнасьць з электратокам... Ну магчыма, так склаўся лёс, магчыма там былі нейкія іншыя абставіны... Валера быў такі шчыры, добры чалавек. Ён быў сапраўдным патрыётам дэмакратычнай, незалежнай Беларусі. Нягледзячы на цяжкасьці ў дачыненьнях з афіцыйнымі беларускімі ўладамі, ён усё роўна працягваў езьдзіць у Беларусь, дзе вось так трагічна і недарэчна загінуў. Цяжка штосьці казаць, калі ад нас адыходзіць зусім малады чалавек, наперадзе ў яго магло быць яшчэ столькі справаў, і грамадзкіх і асабістых”.
“Гэта быў надзвычай высакародны і разумны чалавек, які мог выступаць на любым узроўні, з любой трыбуны. Яго чакала выдатная кар'ера. На жаль, лёс склаўся па-іншаму. Ведаеце, ён быў патрыётам і дэмакратам зь вялікай літары”, -- кажа Хведар Нюнька.
Валеры Місюк будзе пахаваны ў аўторак 22 ліпеня, а 14-й гадзіне, на могілках каля вёсак Радкі і Нарач (былыя Кабыльнікі) на Мядзельшчыне.