30 гадоў таму ў Чачэніі пачалася першая вайна. Праект Радыё Свабода «Кавказ.Реалии» сабраў фотагалерэю тых гадоў.
11 сьнежня 1994 году калёны расейскай вайсковай тэхнікі ўвайшлі ў рэспубліку на загад прэзыдэнта Расеі Барыса Ельцына для «аднаўленьня канстытуцыйнага парадку».
Пачатку вайны папярэднічаў распад Чачэна-Інгускай АССР на два суб’екты: Чачэнскую і Інгускую рэспублікі. У Чачэніі аб’явілі аб сваёй незалежнасьці ад Расеі. Пасьля распаду Савецкага Саюзу ў сьнежні 1991 году абвастрыліся адносіны паміж Грозным і Крамлём, дзе былі катэгарычна супраць незалежнасьці рэспублікі.
26 лістапада 1994 году расейскія вайскоўцы пад выглядам апазыцыі дзейнаму тады прэзыдэнту Ічкерыі Джахару Дудаеву ўварваліся ў Грозны з намерам зьмясьціць палітыка з пасады. Пасьля паражэньня ў гэтай апэрацыі ў палон трапіў 21 танкіст. Іх вярнулі дадому 9 сьнежня 1994 году.
Раніцай 11 сьнежня 1994 году расейскія войскі рушылі ў кірунку Грознага з трох бакоў: з Уладзікаўказу праз Інгушэцію, з Маздоцкага раёну Паўночнай Асэтыі і з Дагестану. Гэтая дата лічыцца афіцыйным пачаткам вайны, якая доўжылася больш за паўтара года.
Па розных ацэнках, у выніку баёў і пастаянных абстрэлаў з боку расейскай арміі ў рэспубліцы загінулі ад 30 да 40 тысяч мірных жыхароў, але дакладная колькасьць ахвяр невядомая да гэтага часу.
У жніўні 1996 года паміж Расеяй і Чачэнскай Рэспублікай Ічкерыя былі заключаныя Хасавюртаўскія пагадненьні. Подпісы пад дамовай паставілі начальнік штабу ўзброеных сіл ЧРІ Аслан Масхадаў і сакратар Савету бяспекі РФ Аляксандар Лебедзь. З падпісаньнем гэтага дакумэнта першая чачэнская вайна афіцыйна завяршылася. У студзені 1997 году прайшлі выбары прэзыдэнта Ічкерыі, іх выйграў Аслан Масхадаў.
Праз тры з паловай гады дамоўленасьці былі парушаныя — у сьнежні 1999 году фэдэральныя войскі зноў увайшлі ў Чачэнію.
